6.3. Okład wydolni czy człowieka i praca nerek
Nerki (a) - pokryte sq łącznotkankową błoną - torebką włóknistą, ta z kolei otoczona jest z zewnątrz torebką tłuszczową, chroniącą nerki przed urazami mechanicznymi. Nerki usuwają uboczne produkty przemiany materii i utrzymują bilans wodny organizmu oraz prawidłowe stężenie elektrolitów, odpowiednie ciśnienie osmotyczne płynów ustrojowych, odpowiadają też za równowagę kwasowo-zasa-dową.
Kora nerki (b) - część zewnętrzna miąższu nerki otaczająca i wnikająca w rdzeń nerki w postaci słupów nerkowych.
Rdzeń nerki (c) - wewnętrzna część nerki występująca w postaci piramid nerkowych (d).
Miedniczka nerkowa (e) - zlokalizowana we wnęce nerki, stanowi łącznotkankowy woreczek będący początkowym odcinkiem moczo-wodu. W miedniczkach nerkowych zbiera się mocz ostateczny.
Moczowód (f) — łączy nerki z pęcherzem moczowym.
Pęcherz moczowy (g) - elastyczny narząd mogący jednorazowo pomieścić do 1 litra moczu. Opróżnianie pęcherza następuje przez cewkę moczową dzięki skurczom mięśni - wypieraczy moczu.
Cewka moczowa (h) — wyprowadza mocz na zewnątrz organizmu poprzez rozkurcz mięśni zwieraczy. U mężczyzn wyprowadza także ejakulat.
Nadnercze (i) - gruczoł dokrewny zbudowany z części korowej i części rdzeniowej.
Nefron jest podstawową jednostką morfologiczno-czynnościową nerki.
naczynia
krwionośne
tętniczka
doprowa
dzająca
ciałko
nerkowe
Schemat budowy nefronu i ciałka nerkowego: kłębuszek naczyniowy (o) - włosowate naczynia krwionośne tworzące sieć dziwną (tętniczo-tętniczą); torebka Bowmana (b) - otacza kłębuszek naczyniowy; kanalik proksymalny (I rzędu) (o) - tworzą go komórki nabłonkowe sześcienne; pętla nefronu (pętla Henlego) (d) - tworzą ią komórki nabłonka płaskiego; składa się z ramion zstępującego i wstępującego; kanalik dystolny (II rzędu) (e) - tworzą go, podobnie jak pozostałe części kanalika, komórki sześcienne tkonki nabłonkowej; kanalik zbiorczy (f) - jest wspólny dla kilku nefronów, zbiera z nich porcje moczu.
tętniczka
odprowadzająca
ciałko
nerkowe
UJ
INI
O
ac
przestrzeń, do której przesącza się mocz pierwotny