etno (2) []

.-waoi wstępni

E I chcemy prawidłowo zrozumieć natury mitu, muaimy śokonaó najkrdtaaogo bodaj pnwgladu mitów 1 mitolocii

| w ich oajbardaiej typowych, by żale nec - .Jclaaycznych",

| [unnarh charaktwyatycłnych nla tyUło i nic tyła dla ,.kla-| jyeznej itarotytności” (niejako wbrew wielowiekowej po-pularnodci mitologii grecko-rzymskiej -w cy wlllyąfjł euro-pejakiej), ile Idla społecaeAatw starszych, bardziej archa-{ lanych nii antyczne.’

W ipoleczeńatWBCh tych mitologia etanowi dominujący | element kultury duchowej, mimo ±e bogactwo doŁwiad-nrt empirycznych i praktyka wyiwrftuia daje im pul* do j iyeMowo-materialiatycanego ujmowania łwiata Chodzi I o to, te odrowy rozsądek” w kulturach pierwotnych nie przekracza w zasadzie poziomu emplrU, wskutek czego j eutologia staje aią totalnie panującym sposobem globalnej i konceptu a H za cjl- Świat nadprzyrodzonych istot mltycz-! pych, bądący swoistym odbiciem przyjętych form Łyd*, amawany jest za prairddło tych form. za pewien rodzaj rzeczywistości nadrzędnej. Zadziwiająca fantastyka zrzito— I legii pierwotnej * jej żywiołowym idenlltmem nie prze— trefla, mimo to, poznawczej wartoici mitologicznych kia— tyfikacji i porządkującej roli, jak* odgrywaj* mity w ±y— gg plemienia.

Powitanie i funkcjonow onii mitów wiąit ile s domi-

aacją wymogów 1 celów praktycznych nad kontemplacyjnymi; w tym samym czasie jednak mitologia BCjłBBM ala— bo jeszcze zróżnicowań*, synkretyczn* wspólnotę ^~wł«yr H doznaj twóreirdci, pierwotnych wierzeń i

przędna uko wego sposobu urldzonie ^“"zejąragn świata. W starożytnych cywilizacjach mitologia była punktem wyjścia rozwoju filozofii i literatury. Tzrfnrd aeinliy te Istnie