56 3. Elementy ściskane osiowo
Przykład 3.8
Określić nośność przestrzennego słupa o krawężnikach z t 120x120x12 - rys. 3.8, skratowanego za jjomoęa^mt^nitó^50ysn^2
tu*. i / 'i W
i\ i mm
b)
y
Rys. 3.8
Rys. 3.9
Dane:
1 wysokość słupa / = 9,40 m,
- współczynnik długości wyboczeniowej słupa nx = \iy = 1,0,
- długość przedziału skratowania /, = 1,00 m,
1 kąt 1 1 40,33°,
- stal St4V, wytrzymałość obliczeniowa fd = 235 MPa.
Cecby geometryczne
I przekroju słupa: A I 110,0 cm2, Ix-ly = 52794 cm4, i 1 21,91 cm, 1 przekroju krawężnika: Ak = 27,5 cm2, | = 2,35 cm, i przekroju krzyżulca: AD = 4,80 cm2, | i 0,98 cm.
Określenie klasy przekroju (krawężnika)
b 120 |
11 gg| | 10 > lOe I 10*0,957 | 9,57,
y = — = 10 < 14e = 14*0,957 i 13,4,
przekrój spełnia warunki przekroju klasy 3 - współczynnik niestateczności miejscowej <pp = 1„0.
Nośność słupa przestrzennego wyznacza się ze względu na wyboczenie giętne względem głównych niemateriałowych osi bezwładności - w rozpatrywanym przykładzie względem osi x lub y.
W pierwszej kolejności oblicza się smukłość postaciową słupa wg wzoru (61)
Av =
5,3
y
19,29,
gdzie n = 2 - liczba płaszczyzn skratowania w kierunku wyboczenia,
Aa = ADtga = 4,80-0,864 = 4,15 cm2 < AD = 4,80 cm2,
smukłość słupa jak dla elementu pełnościennego
42,90,
■i _ M _ 1,0-940 I 4 ~ 21,91
oraz smukłość zastępczą wg wzoru (59)
K 0 Y A2 + -J# = J 42,902 +®-19,292 = 47,04,
gdzie m = 2 -r, liczba gałęzi w płaszczyźnie skratowania.
Następnie wyznacza się smukłość i współczynnik wyboczeniowy pojedynczego krawężnika, które zależą od rozpatrywanych w przykładzie wariantów skratowania.
Skratowanie wg wariantu „a”
42,55,
_ ft j 100
smukłość porównawcza wg wzoru (38)
V=
= 80,35,
a stąd smukłość względna wg wzoru (35)
Xx
g { 42,55 Xp ” 80,35
0,5296,
której odpowiada, wg tabl. 11 i krzywej wyboczeniowej c, współczynnik wyboczeniowy (px = 0,8437.
A\%półczynnik redukcyjny if/ = min(ę>p, <px) = min(1,0, 0,8487) * 0,8487, a stąd smukłość względna słupa zgodnie ze wzorem (36)