fotografowanie architektury!

wlęk*ta [ równomiernie) rozłożona z powodu działania na emulsją i Iła zorzy, słabego. ale rejestrowanego przez emulsją. Przy tym niebo Je«t ntramentowo czarne 1 znać na nhn sylwetki ciemniejszych budy

W przypadku gdy zalety nam na bardzo równomiernym oświ domu. stosujemy wielokrotne nałwietlenie przy pomocy lampy bły ■we).

Jak powiedzieliśmy. lampy tą Integralnym elementem zdjęć nocn; Ponieważ są one dla ulicy źródłami światła. są dużo jaśniejsze od reirły Powoduje to przciwietłenie lamp, a co za tym idzie odblask śróderoulsyj-ny. dający dookoła jasnej żarówki zamglenie, lub nawet krąc, tak zwaną aureole Niestety nic ma na to sposobu, chyba tylko należy radzić, aby fotograf nie prześwietlał nadmiernie zdjąć nocnych.

Pozostaje do omówienia technika fotografowania fragmentów architektury na wolnym powietrzu czy we wnętrzu. Gdy fragment taki znajduje sic niezbyt wysoko i gdy fotograf może mieć do niego wygodny dostęp oraz przestrzeń, gdzie może umiełclć aparat na statywie 1 reflekóory, nie ma specjalnych trudności z Jego sfotografowaniem. Gdy natomiast fragment jest daleko, a zwłaszcza wysoko, gdy dojść do niego nie sposób, bo zagradzają go inne przedmioty, musimy mieć do dyspozycji obiektyw długoogniskowy. abyśmy mogli robić zdjęcia z większych odległości.

Niejednokrotnie fotografujemy obiekty architektoniczne zimą. w śniegu. Takie zdjęcia mają mniejszą wartość dokumentalną z tego powodu, że śnieg zasłania wiele elementów, a jego gruba powłoka deformuje kształt budynku, zwłaszcza dachu.

Tu podamy jedynie uwagi dotyczące techniki naświetlania. Możemy przyjąć, że poniższe nastawienia dadzą poprawne naświetlenie pod warunkiem wywołania błony w wywoływaczu energicznym.

Tabela naświetleń zdjęć plenerowych w śniegu (dane dotyczą emulsji „Fotopan S" przy wywołaniu energicznym).

Warunki świetlne	Ił a s V/ V	Naświetlamy
		bes filtru		filtr eiemco-eze neony
		przysłona	CM»	przysłona	Clii
Pogoda słonrez- D«	18	16	100	8	50
	22	16	ISO	il	5..
Pogoda poehniurnu	18	11	S0—100	—
	22	FZ	io—100

Powyższe uwagi wybrano są pod kątem widzenia zdjąć obiektów architektonicznych. Przyjmujemy, te fotoamator dla którego przeznaczona Jest ta praca posiada podstawowe wiadomości dotyczące techniki fotografowania.

OŚWIETLENIE W FOTOGRAFII ARCHITEKTURY

Budowle w przeciwieństwie do innych fotograficznych tematów plenerowych odznaczają sią wielka regularności*. Dominuj* w nich linie 1 kąty proste. Dlatego ©świetlenie gra wielk* role w fotografii obiektów architektonicznych. Łatwo bowiem, błędnic oświetlając przez nieświadomość czy lekceważenie zdjęcia, zdeformować kształt budynku.

Oświetlenie budynków współczesnych Jezt spraw* pozornie prostą. Nie należy *i* jednak sugerować pozorami UtwołcL Najprostszy, najsurowszy kształt musi być oświetlony prosto, ale prawidłowo; inaczej nastąpić może deformacja linii, płaszczyzn i walorów tonalnych.

Na wynik oświetlenia nie od strony Ilości potrzebnego do poprawnego naświetlenia negatywu, a od strony charakteru warunkującego wrażenia Jakie da gotowy obraz, składaj* slą:

1.    kierunek świecenia promieni,

2.    stopień rozproszenia światła.

Światło rozproszone podkreśla obiektywne właściwości fakturalne 1 tonalne przedmiotu. Światło nlerozproszone może być przyczyn* świadomych lub nieświadomych deformacji.

Zastosowanie światła nlerozproszoncgo pomaga w poprawnym odtworzeniu przestrzenności budowli, w wyraźnym wyrysowaniu brył o ostrych krawędziach, natomiast ma tendencją do zniekształcania takich brył jak kula, walec czy stożek. Upodabnia Je do brył płaszczyznowych.

Zmiana kierunku świecenia zmienić może całkowicie obraz fotografowanego przedmiotu. Ten sam budynek fotografowany w dzień słoneczny rano 1 wieczorem — to „dwa inne budynki". Zmienia eią wrażenie stosunków przestrzennych, jcdr.e szczegóły znikają w cieniu. Inne uprzednio niewidoczne zjawiają slą w pełnym oświetleniu. Kierunek świecenia wpływa również na wygląd powierzchni ścian. Nierozproszonc. skośnie padające promienie podkreślaj* charakter faktury powierzchni, na przykład fakturą ziarnistą. Ostre, wyraźne clenie, powstające przy promieniach nłerozproezonych w równej mierze podkreślaj* bryłowatość przedmiotu 1 Jego kontury, informuj* o kształcie przedmiotu, eząsto ujawniając detale bezpośrednio niewidoczne. Promienie tc zniekształcaj*

45