img051

występujących w związku. Kompletne widmo związku daje możliwość stwierdzenia identyczności substancji badanej ze wzorcem. Dwie substancje są bowiem identyczne wówczas, gdy ich widma w podczerwieni, otrzymane w jednakowych warunkach, są jednakowe.

Spektrofotometr IR z transformacją Fouriera służy do badania gazów, cieczy i ciał stałych. Jest ono podstawowym narzędziem pracy w laboratoriach analizy chemicznej o profilu naukowo-dydaktycznym, w laboratoriach związanych z badaniami chemicznymi oraz biochemicznymi, z kontrolą środków spożywczych i z ochroną środowiska. Główne dziedziny zastosowań to identyfikacja związków organicznych, na podstawie ustalenia grup funkcyjnych w związku. Uzyskane widmo IR pozwala na wyciągnięcie wniosków odnośnie struktuiy' badanego związku jak i analizę oddziaływań międzycząsteczkowych. Metoda spektrofotometrii znalazła specjalną dziedzinę zastosowań w badaniach substancji ropopochodnych, białek, polipeptydów i aminokwasów. Pozwala ona na ustalenie konformacji łańcucha polipeptydowego polimerów i kopolimerów aminokwasowych, badanie oddziaływań białek ze związkami niskocząsteczkowymi, takimi jak np. koenzymy.

Neflerometria i turbidymetria.

Neflerometria jest metodą analityczna opartą na pomiarze natężenia światła rozproszonego (lub odbitego) przez cząstki koloidowe (zawiesiny, emulsje) w kierunku prostopadłym do kier u nic u padania światła, badanie natężenia światła rozproszonego wykorzystuje się do oznaczeń ilościowych, a także do określenia stopnia dyspersji .koloidów, gdyż natężenie światła rozproszonego zależy od wielkości cząstek substancji rozproszonej.

Turbidymetria bada zależność między natężeniem światła padającego a natężeniem światła przechodzącego przez roztwór mętny. Przez analogię do spektrofotometrii w turbidymetrii wprowadza się pojęcie absorbancjipozornej A_p, zwanej wartością zmętnienia S.

Pomiary ilościowe obydwoma metodami optycznymi przeprowadza się w oparciu o krzywą wzorcową, wykonaną na podstawie serii roztworów wzorcowych, pomiary wykonuje się na przyrządach zwanych neflerometrami lub turbidymetrami. Jako przykłady zastosowań tych metod można wyszczególnić; oznaczanie jonów fosforanowych, siarczanowych, wody w rozpuszczalnikach organicznych, mętności oraz oznaczenia biochemiczne ( insuliny, cholesterolu, albuminy, surowicy, hemoglobiny itp.).

3