img051

Alkajos

326, 208

Nie mogę pojąć, gdzie się gnieżdżą wichry, Bo raz z (ej strony napierają Tale,

Drugi raz z tamtej. Nas pośrodku morza W czarnym okręcie unoszą bałwany,

5 Zmęczonych walką z tym potężnym sztormem. Już woda masztu podstawę zalewa,

Na wskroś prześwieca żagiel cały w strzępach, Podziurawiony do szczętu jak łachman.

I Puszczają liny okrętowe, stery J°......obie stopy......[zaplątane]

W zwojach lin — tylko to jeszcze przed zgubą ! Mnie chroni........... ładunki

I Unosi fala na górze

Przeloiył Jerzy Danielewicz

16, 208

ryczny obraz okrętu-ojczyzny miotanej falami stał się toposem szczególnie jącym do wyobraźni żeglarskiego narodu Greków. Z inspiracji Alkajosa 6a) napisał Horacy słynną Pieśń I 14: O nauis, referent in marę te novi fluctus e, nowe cię fale zepchną znów na morze”. Tekst przekładu obejmuje wersy ału oraz dołączone do nich przez D. Page’a (Sappho and Alcaeus, Oxford S) drobne fragmenty papirusowe.

łicfcAcr

6 nayis, referent in marę te novt

Okręcie, oto nowe na morze cię niosą fale. co czynisz? odważ się pozostać w porcie, czyżbyś nie widział, że burty nie mają wioseł,

maszt podmuchem zraniony prędkiego Afryka, jęczą osłabłe drążki, a lin pozbawione reje ledwie by mogły

wytrzymać ciosy potężnych

odmętów? ani żagli nie masz całych, ani na dziobie bogów wzywanych w potrzebie, choć tyś z pontyjskiej sosny,

szlachetnych lasów córy,

porzuć rodowód i nazwisko sławne: rufowym malowidłom żeglarz trwożny nie ufa. strzeż się, abyś

wiatrów nie został igraszką.

wczoraj dotkliwym byłeś mi strapieniem, teraz jesteś potrzebą i nielekką troską, a więc omijaj wody

płynące u Cyklad świetlistych.