img051

Aikajos

326, 208

Nie mogę pojąć, gdzie się gnieżdżą wichry,

Bo raz z tej strony napierają fale,

Drugi raz z tamtej. Nas pośrodku morza W czarnym okręcie unoszą bałwany,

5 Zmęczonych walką z tym potężnym sztormem.

; Już woda masztu podstawę zalewa,

Na wskroś prześwieca żagiel cały w strzępach, Podziurawiony do szczętu jak łachman.

I Puszczają liny okrętowe, stery jo......obie stopy......[zaplątane]

! W zwojach lin — tylko to jeszcze przed zgubą

¹ Mnie chroni........... ładunki

I Unosi fala na górze.............

Przeloty! Jerzy Danielewicz

16,208

ryczny obraz okrętu-ojczyzny miotanej falami stal się toposem szczególnie iącym do wyobraźni żeglarskiego narodu Greków. Z inspiracji Alkajosa 6a) napisał Horacy słynną Pieśń I 14: O navis, referent in marę te novifluctus e, nowe cię fale zepchną znów na morze”. Tekst przekładu obejmuje wersy j ■atu oraz dołączone do nich przez D Page’a (Sappho and Alcaeus, Oxford j 6) drobne fragmenty papirusowe.    i

\fflMT

O navis, referent in marę te novi

Okręcie, oto nowe na morze cię niosą fale. co czynisz? odważ się pozostać w porcie, czyżbyś nie widział, że burty nie mają wioseł,

maszt podmuchem zraniony prędkiego Afryka, jęczą osłabłe drążki, a lin pozbawione reje ledwie by mogły

wytrzymać ciosy potężnych

odmętów? ani żagli nie masz całych,

10 ani na dziobie bogów wzywanych w potrzebie, choć tyś z pontyjskiej sosny, szlachetnych lasów córy,

porzuć rodowód i nazwisko sławne: rufowym malowidłom żeglarz trwożny nie ufa. strzeż się, abyś

wiatrów nie został igraszką.

wczoraj dotkliwym byłeś mi strapieniem, teraz jesteś potrzebą i nielekką troską, a więc omijaj wody

20    płynące u Cyklad świetlistych.