'18. Pierwszeństwo eniocii czy poznania (Zajonc i Lazanis)
I -emocje zawsze poprzedza ocena, która I Określa jakość i wielkość reakcii= emocja jest \ vrtóvn?* v; stosunku do aktywności poznawczej
6tiyn\
.'XO^ó'*za. \ cldIŻX
OC2AXX
pjOtsiewoOŁa,
- źródłem stanu emocjonalnego jest ocen jakiegoś obiektu
-ocena poznawcza ( df, rozpoznawanie przez przedmiot zdarzenia, które ma znaczenie dla własnych celów i interesów) przebiega w dwóch etapach:
ljocena pierwotna, a)określa jakie znaczenie ma zdarzenie, b)jt. Ocena poznawcza, ale nie wolna od składowej emocjonalnej, cjpodmiot dochodzi do wniosku czy zdarzenie ma związek z jego celami, jeżeli zdarzenie zwiększa ryzyko spełnienia celu to emocja pozytywna, gdy zmniejsza to emocja negatywna
2) ocean wtórna, a)po woduje weryfikacje oceny pierwotnej, b) rozważanie w jakim sposób człowiek poradzi sobie, upora się z problemem poprzez odwołanie się do doświadczeń
- ocena poznawcza może być nieświadoma i automatyczna
-zanim bodziec wywoła emocje, musi być zinterpretowany i oceniony,
- reakcje afckrywne mogą pojawić się przy braku wcześniejszej oceny poznawczej,
oraz te poznanie i emocje to dwa oddzielne od siebie układy= reakcja emocjonalna czasami pojawia się bez wcześniejszej świadomości oceny
- sądy afektywne (przyjemności i przykrości) mogą być natychmiastowe i niezależne od interpretacji , poznawczej (jednak nie oznacza to, 2e nie zaistniało żadne przetwarzanie informacji)
ocena poznawcza bardziej charakter afektywny niż emocjonalny
wi’
^jotnututo tO Atitsit
ploGpnkł t onboopm (
' ^OhiL eimot^oTtoiliijz /ntk-Tbo^c
sa*. udltouA-iii trtóu
l[uow\Ccu>vze^
-w j/nój/wCtow-ayujtit
<ytiyxp1 ^ctiuĆołwł tmoisL buz /vwl sic. jwjuWBjap) i^odiXxx^x. ocjlmu^ poąAuxuxto€^
UA^KXXArWtX j prz^ i
wy od^ktv|u>tu^c\\, pnu^
____-py (^joX^oc&vua 'Mnzotot wigdoj|
a jjcduĄj^ór(XW, -/Sbfuktwrcl;
X płOUMiOWYW ŁMOpO'1'-0, _ prftzk<x,it.(yuJOv>ujŁ (auio. O-lbóuy t do p(xbojtc^ÓYca be« v\joi'(tcł/vacbu>a a uAcy be*. ^ckualu. pujct&bto ijtoa/Atuo
i pCZfOSYttWo poTójCZiUuiL 1*-'