1
iak
Ewa Dykon, Ewa Misztal
Prezentowane powyże^^Ba sła^Hrią sens edukacji przedszkolnej, bo właśnie ^^^■odob^Hpmiejętności zdobywa dziecko w przedszkolu. NfouŁylSfiyiek -.XX - zwany był wiekiem dziecka, w którym (^^^■e^^^Hbsiągruęć w dziedzinie nauk pedagogicznych upaMzecNWKr Się świadomość znaczenia przedszkola i jego dużigdwptjPwu na rozwój i przyszłe losy młodego człowieka. Rok szkolny 2008/2009 ogłoszony został natomiast Rokiem Przedszkolaka i niesie on ze sobą wiele zmian dotyczących dzieci pięcio- i sześcioletnich.
Psycholodzy są zgodni, że od trzeciego roku żyda dziecka zaczyna się okres zwany przedszkolnym. Dla większośd dorosłych oznacza to, że trzylatek rozpoczyna edukację przedszkolną i że jest to korzystne dla jego rozwoju. Proces adaptacji dziecka nie zawsze przebiega łagodnie, tak jak oczekują tego rodzice: zakłóca rytm żyda rodzinnego, wywołuje strach rodziców, rodzi szereg pytań (czy rzeczywiśde jest to właśdwa decyzja, czy nie za wcześnie?). Często prowadzi to do zabrania dziecka z przedszkola i negatywnego nastawienia do placówki.
Gdy dziecko obcuje z rówieśnikami i potrafi bawić się z grupie w mniejszym stopniu przeżywa dramat rozstania z najbliższymi. Dlatego warto dostrzec w nauczydelach sprzymierzeńców w wychowaniu i rozwoju dziecka. Dzięki zaangażowaniu i współpracy nauczydeli z rodzicami dziecko na pewno zaaklimatyzuje się w nowych, nieznanych warunkach. Kiedy już będzie czuło się bezpiecznie, gdy dostrzeże, że jego potrzeby mogą być zaspokajane, zacznie w pełni korzystać z tego co przedszkole mu oferuje. Głównymi celami wychowania i wyznacznikami pracy przedszkola są:
• wspomaganie indywidualnego rozwoju dziecka wre wszystkich sferach osobowośd (intelektualno-duchowej, psychofizycznej, społeczno-moralnej) z wykorzystaniem jego wrodzonego potencjału
• doprowadzenie dziecka do takiego stopnia rozwoju, jaki jest niezbędny do podjęcia nauki w szkole
• wspomaganie wychowawczej roli rodziny, współpraca między przedszkolem a domem (jedność celów i zadań)
• zabawa jako podstawowa forma aktywmośd dziecka przedszkolnego - jej twórczy charakter
• pomoc dzieciom w stworzeniu pozytywnego obrazu samego siebie oraz w zrozumieniu tych, którzy różnią się rasą i kulturą.
• zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pobytu w przedszkolu
Wszystkie placówki przedszkolne mają na względzie powyższe cele i w oparciu o nie pełnią funkcje: opiekuńczą, wychowawczą, dydaktyczną i diagnostyczno-terapeutyczną.
Przedszkole wprowadza 3-latka w świat dotąd mu nieznany i dla niego obcy. Głównie uczy go tego, że istnieją inne dzieci i ich potrzeby - zaczyna odbywać się proces socjalizacji malucha. Ponadto nabywa wiele innych umiejętności i wiadomości o otaczającym go świede. Uczy się funkcjonowania w grupie rówieśniczej, kształtuje swoją osobowość, próbuje rozumieć i akceptować uczuda innych. Dobrze przygotowana kadra pedagogiczna czuwa nad rozwojem dziecka, jego indywidualizacją, uznaje jego podmiotowość, na którą składają się czynniki takie jak: akceptacja odczuć, pomaganie i wspieranie w realizacji pomysłów dziecka, unikanie sankcji prowadzących do lęku, stawianie zadań na miarę możliwośd dziecka, wyrobienie po-czuda odpowiedzialności, rozwijanie poczuda więzi społecznej i współodpowiedzialność.
Takie i podobne elementy przedszkolnej kultury pedagogicznej i jej oddziaływanie powinny być przenoszone na wychowanie w rodzinie poprzez współpracę wychowawców z rodzicami. Rodzice zawsze mogą zasięgnąć obiektywnej opinii dotyczącej rozwoju ich dziecka. Nauczydel zna dobrze swoich podopiecznych, to on stwarza odpowiedni klimat wychowawczy i dydaktyczny. Czasami jako pierwszy odkrywa zdolność dziecka i dąży do ich rozwijania. Dostrzega również deficyty w rozwoju dziecka, a wtedy wspólnie z rodzicami stara się pomóc dziecku w jak najlepszy sposób.
Aby złagodzić problemy związane z rozłąką i przystosowaniem się do nowych warunków prowadzone są w wielu przedszkolach działania adaptacyjne. Polegają one na zapraszaniu dzieć do przedszkola w godzinach popiołu dniowych lub organizowaniu tzw. Dni otwartych. Są to zabawy, spotkania, w których uczestniczy dziecko, rodzic, nauczydel oraz inne dzieć. Potem w miarę oswajania z nowym miejscem jest wspólne zwiedzanie przedszkola i dłuższe zabawy w gronie rówieśników.
Przystosowanie małego dziecka oznacza przede wszystkim dla niego satysfakcję z pobytu w przedszkolu oraz aktywne uczestnictwo w różnych przejawach żyda w tym środowisku. Dochodzi do tego powoli, pod wpływem doświadczeń i przeżyć i w nowym otoczeniu. Rozwijają się także więzi między dzieckiem, a innymi ludźmi oraz dłuższych spotkań, podczas których dzieć biorą aktywny udział w zabawach i zajęciach.
Praca w grupie odbywa się w opardu o zatwierdzony przez MEN program nauczania. Dzieci nabywają wiedzę z kilku dziedzin, w szczególność są to treści związane w wychowaniem
bllKjpRedokolLpl 31