instytut bibliograficzny i bibliografie mi�dzynarodowe (4)

bibliografie narodowe

się w ciągu roku czasopisma i gazety nowe, zmieniające tytuł lub zawieszone oraz prace, rozprawy naukowe i publikacje zbiorowe. Bibliografia ta ukazuje się również w kumulacjach pięcioletnich.

2.    Kartograjićeskaja Letopis (Bibliografia wydawnictw kartograficznych) — ukazuje się od r. 1931. Od r. 1934 w postaci rocznika.

3.    Notnaja Letopis (Bibliografia wydawnictw muzycznych) — wydawana jako kwartalnik od r. 1931.

4.    Letopis pećatnych proizuedenij izobrazitelnogo iskusstua (Bibliografia wydawnictw grafiki artystycznej) — ukazuje się obecnie jako kwartalnik.

5.    Bibliografia zawartości czasopism jest ujęta w trzy równoległe ukazujące się periodyki: Letopis źurnalnych Statej (Wykaz artykułów z czasopism), Letopis gazetnych statej (Bibliografia artykułów z dzienników), Letopis recenzij (Wykaz recenzji).

Letopis źurnalnych statej — to tygodnik, który istnieje od 1926 r. i który czerpie swój materiał z czasopism naukowych, popularnonaukowych, społeczno-politycznych i literacko-artystycznych wychodzących na terenie Związku Radzieckiego w języku rosyjskim.

Letopis gazetnych statej — istnieje od 1886 r. Jest to tygodniowa rejestracja artykułów, utworów literatury pięknej oraz materiałów dokumentacyjnych drukowanych w gazetach ukazujących się na terytorium Związku Radzieckiego w języku rosyjskim.

Letopis recenzij w latach 1939—1940 ukazywał się pt. Bibliografia recenzij. Pod obecnym tytułem ukazuje się od r. 1934. Jest to kwartalnik rejestrujący recenzje książek i innych form wydawniczych ukazujący się w czasopismach i gazetach wydawanych na terytorium całego Związku Radzieckiego w języku rosyjskim.

II. BIBLIOGRAFIE MIĘDZYNARODOWE

Theodore Besterman: A world bibliography of bibliographies. [Międzynarodowa bibliografia bibliografii] Vol. 1—4. Geneve 1955

Historia

Potrzeba bibliografii bibliografii powstała wraz ze wzrostem produkcji książek. Historia jej jest bardzo długa i sięga wieku XVII.

Dzisiejsza bibliografia bibliografii różni się znacznie od dzieł, które reprezentowały tę dziedzinę wiedzy w jej początkach. Autorzy dawnych zestawień tego typu dążyli do zarejestrowania wszystkich znanych bibliografii, a ogromna ilość zebranego przez nich materiału często bezwartościowego, utrudniała korzystanie i obniżała wartość informacyjną dzieła.

Zadaniem współczesnych opracowań tego typu jest zorientowanie użytkownika w istniejących wartościowych bibliografiach. Współczesna metoda pracy domaga się stosowania selekcji zabezpieczającej przed inwazją nieużytecznego materiału. Dokładny opis oraz dobry system klasyfikacji mają umożliwić szybkie dotarcie do poszukiwanych pozycji.

Takim przewodnikiem po bibliografiach całego świata obejmującym możliwie najszerszy zakres wiedzy jest czterotomowe dzieło T. Bester-mana A world bibliography of bibliographies, wydane po raz pierwszy w r. 1940, a znacznie poszerzone w wydaniu ostatnim z r. 1955.

Ażeby wiedzieć, co należy, a czego nie należy szukać w dziele Bester-mana, trzeba zapoznać się z kryteriami selekcji przyjętymi przez autora i stosowanymi rygorystycznie w trakcie pracy.

Dobór materiału

Bibliografia Bestermana jest bibliografią międzynarodową. Dotychczasowe bibliografie tego typu zwykle wykazywały pewne odchylenia narodowe zależnie od przynależności narodowej ich autora. Besterman pomija języki orientalne, ale poza tym usiłuje uwzględnić w jednakowej mierze wszystkie kraje.

Chronologicznie bibliografia obejmuje wydawnictwa od najdawniejszych do końca r. 1953. Wiele jednak pozycji z datą późniejszą włączono

Bibliografie narodowe bieżące — 7