102 BIBLIOGRAFIE MIĘDZYNARODOWE
Tom 2:
Tom drugi składa się z dwóch części i jest poświęcony naukom humanistycznym. Obszerny rozdz. 1 zawiera teoretyczne rozważania nad definicją i zadaniami bibliografii specjalnych.
Rozdziały następne są przeglądem bibliografii specjalnych w układzie systematycznym. Każdy rozdział od 2 do 17 został poświęcony oddzielnej gałęzi wiedzy humanistycznej. Poszczególne dziedziny zostały podzielone na odrębne specjalności. W zakresie tych specjalności omówiono najważniejsze bibliografie w różnych krajach.
W rozdziale 18 autorka wyodrębniła językoznawstwo, literaturę i historię państw słowiańskich i bałkańskich.
Rozdział 19 został poświęcony Krajom Bliskiego i Dalekiego Wschodu.
Całość została zakończona indeksem krzyżowym obejmującym materiał drugiego tomu.
Tom 3:
Ostatni tom dzieła został poświęcony naukom ścisłym. Składa się on ze wstępu i 13 rozdziałów odpowiadających poszczególnym dziedzinom wiedzy.
Każdy rozdział składa się z dwóch części. Część ogólna omawia historię dyscypliny, źródła biograficzne, czasopisma, słowniki, przekłady, tablice itp. bibliografie retrospektywne i bieżące.
Część szczegółowa jest wykazem najważniejszych opracowań ogólnych dotyczących metody, nomenklatury i szczegółowych zagadnień danej dziedziny.
Całość tomu zakończona indeksem krzyżowym nazwisk, tytułów, i haseł przedmiotowych.
Max Arnim: Internationale Personalbibliographie [Międzynarodowa bibliografia osobowa] 1800—1943. 2 Aufl. Vol. 1—3 Leipzig 1944—1963
Bibliografia ta jest źródłem wiadomości o uczonych i pisarzach całego świata z okresu 1800—1943.
Pierwsze wydanie dzieła w r. 1936 obejmowało tylko jeden tom i uwzględniało materiały z okresu 1850—1935.
Wydanie 2, trzytomowe dokonane w latach: 1944, 1952 i 1963 znacznie różni się od wydania pierwszego. Różnica ta, to przede wszystkim większy okres czasu, uwzględnia ono bowiem lata 1800—1943, większa ilość nazwisk (ok. 60 000 haseł), a także nieco bardziej rozbudowane informacje o wymienionych osobistościach.
Opis bibliograficzny
Opis pozycji składa się z hasła, którym jest nazwisko i imię uczonego czy pisarza oraz ze zwięzłych wykazów źródeł, w których można znaleźć informacje o wymienionej w haśle osobie.
Obok hasła na tym samym poziomie znajduje się krótkie jednowy-razowe określenie funkcji, stanowiska czy zawodu oraz data śmierci. W opisie zastosowano skróty, których wykaz znajduje się na początku pierwszego tomu bibliografii.
Układ alfabetyczny składa się z dwóch zrębów:
Tom 1—2 obejmuje materiały oparte o źródła zebrane w latach 1944—52.
Tom 3 uzupełnia je źródłami z lat 1944—59.
Obydwa zręby alfabetyczne posiadają własne wykazy źródeł (Quel-leniibersicht) w tomie pierwszym oraz w tomie trzecim.
Korzystanie z bibliografii jest bardzo proste wobec prostego układu materiałów.
Index Translationum. Repertoire international des traductions [Międzynarodowy wykaz przekładów] Paris 1932 —
Historia
lndex Translationum zaczął ukazywać się w r. 1932 jako wydawnictwo kwartalne Międzynarodowego Instytutu Współpracy Intelektualnej (Institut International de Cooperation Intelectuelle).
Zadaniem tej publikacji było informowanie na bieżąco o działalności przekładowej państw całego świata, uważanej za jedną z najważniejszych form wymiany kulturalnej.
W pierwszym roku swego istnienia Index Translationum objął swoimi wykazami działalność przekładową sześciu państw: Niemiec, Hiszpanii, St. Zjednoczonych, Francji, Anglii i Włoch.
Materiały bibliograficzne dla Indeksu były czerpane z bibliografii narodowych poszczególnych krajów. Redakcja Indeksu dążąc do stworzenia możliwie najkompletniejszych wykazów tłumaczeń starała się nawiązać kontakty z innymi państwami. Rezultatem tych usiłowań było przystąpienie w r. 1933 sześciu nowych państw do współpracy, a w ich liczbie Polski.
Od r. 1933 Index Translationum umieszcza więc bieżący wykaz przekładów dokonanych w Polsce. Oprócz tego został opracowany zeszyt specjalny, poświęcony przekładom polskim z r. 1932, który uzupełnia polskie materiały bibliograficzne nie dostarczone w pierwszym roku istnienia wydawnictwa.