I w odmianach czasu smak jest 41

SEBASTIAN GRABOWI ECKI

Cząstka maluczka, tu krótko żyjąca I tak lękliwa, że miód zbierająca Pszczółka cię trwoży; ty chcesz wieczne progi Rządzić, ubogi?

Ty. którego pchła (wspomnienia niegodna Prze nikczemność jej) przez całą noc. głodna, Przewraca, wdzięczny sen biorąc z źrzenice. Mnoży tęsknicę?

Umiłuj rozum, kochaj się w baczeniu.

Na miłosierdziu godzi się stworzeniu Pańskim polegać. Mów: „Niech, Ojcze, będzie Twa wola wszędzie."

CLXXV

Kiedy cicha noc swoje cienie chłodzi,

A myśli, które kołem

We dnie bujały, prawie ws/ytkie społem

W cnej zgodzie Serce wodzi,

W nabożeństwie, w radości Śpiewajmy chwałę Panu wszechmożności.

Zniżmy kolana, a wznieśmy źrzenice Do światłości wieczystej,

Słowa do chęci przyłączywszy czystej.

¹⁰ Prośmy, by lżył tęsknicę,

A krewkości potężne

Skromił przez łaski swoje niezwyciężne.

A jako czyni pr/y prącej młockowej Pożądny wiatr czerwcowy,

W słonecznym ogniu [zj ziarn precz wiejąc plewy-

Aby też człowiekowi

Duch Jego łaski wiecznej

Troski od wiewał z istnośei serdecznej.

By błogosławił połam w obfitości,

²⁰ Tak iżby ziemia mila

Więcej owocu niż kwiecia rodziła,

Różdżki pełne radości.

Pokój torem wybornym W jasnym ubierze, umyśle niespornym.