I w odmianach czasu smak jest 42

SEBASTIAN GRABOWIEC !KI

Wkoło niech buja w wieńcu oliwowym,

W rozkoszy opływając.

Gaje, pagórki, rzeki okrywając,

W beśpieczeństwic takowym.

By bez broniej wszelakiej *° Każdy wolno szedł bez bojaźni jakiej.

A jak słoneczne promienie życzliwe Wilgotność wysuszają.

Którą użytki z ludźmi upadają,

Tak błędy nam szkodliwe Niech niszczy Bóg 1 litości.

A potem wwiedzie do wiecznej radości.

cxc

jasne dzienne światłości I chłodne nocne cienie.

Imię wszechmocne w pieśniach wysławiajcie! Równia pełna wdzięczności.

Pagórki, gór wzniesienie,

Pola i lasy, chwałę Panu dajcie!

Wy, co ziemi daw^racie Moc. że kwiat na się bicra,

Żrzódła krysztalnc czyste,

¹⁰    Wody wdzięcznie pr/eźrzyste.

Chwalcie, co niebo otwarza, zawiera;

A z niezmiernej lutości

I.ud k sobie ciągnie, nic chcąc pomnieć złości.