kpiup0361

344

6.6. Połączenia zgrzewane

345

dopuszczalnych naprężeń dla danego materiału) i złącza drugorzędne. W złączach głównych należy stosować nie więcej niż 6 garbów, a stosunek grubości łączonych blach nie powinien przekraczać 1,5; w złączach drugorzędnych — odpowiednio 12 garbów oraz stosunek 3.

Połączenia zgrzewane doczołowo iskrowo

Norma BN-81/4101-02 podaje wytyczne do przygotowania elementów do zgrzewania doczołowego iskrowego. Dotyczy ona zgrzewania elementów ze stali węglowych (o zawartości C do 0,25%) w postaci blach, prętów i rur. Zalecane jest ukosowanie jednej z części zgrzewanych zgodnie z rys. 6.16.

D/d=A dla D>6,5    g/z=4    g/z=4

Rys. 6.16. Przykłady ukosowama częśri do zgrzewania doczołowego iskrowego: a) prętów, b) rur, c) blach

6.6.3. Obliczanie połączeń zgrzewanych

Połączenia zgrzewane należy tak projektować, aby zgrzeina pracowała na ścinanie. Dopuszczalne stałe obciążenie złącza F w N wynosi:

- dla zgrzein jednociętych

x

- dla zgrzein dwuciętych

F =

gdzie: n — liczba zgrzein, F_n — siła niszcząca jedną zgrzeinę w N (wg tabl. 6.72 i 6.73),

R_m

x — współczynnik bezpieczeństwa x =-, R_m — minimalna wytrzymałość blachy na

k

rozciąganie, k — naprężenie dopuszczalne materiału elementu.

Jeśli zgrzeina jest rozciągana, to dopuszczalne stałe obciążenie złącza powinno być 3^4-krotnie mniejsze (przy obciążeniach zmiennych wytrzymałość złącza jest zerowa).

6.6.4. Rysowanie i oznaczanie połączeń zgrzewanych

W tablicy 6.74 podano przykłady rysowania, oznaczania i wymiarowania najczęściej stosowanych połączeń zgrzewanych (wg normy PN-89/M-01139). W oznaczeniu podaje się na linii odniesienia:

- umowny znak zgrzeiny w zależności od jej rodzaju (doczołowa, punktowa, liniowa, garbowa, szew zgrzewany);

J