Kukułka3

VII. Tworzenie oraz funkcjonowanie instytucji międzynarodowych

Nahlik Stanisław E,, Wstęp do nauki prawa międzynarodowego, Warszawa 1988.

Nadelman E., Global Prohibition Regimes: The Evolution ofNorms

in International Relatiom, „ International Organization”, 44. 4, $. 479-526.

Merle Marcel. Im t>ie Internationale, 3e ed., Paris 1970, $. 3-52, 248-263.

Reus-Smit Christian. The Morał Purpose ofthe State: Cul turę, SodaI Identity and Instiiutional Nationality in International Relatiom,_ Princeton 1999.

Schleicher Charles P, International Relatiom. Cooperation and Conflict, Prentice-Halł 1962, s. 372—407.

Seidelmann Reimund, Frieden, Freiheit, Gerechtigkeit: Normatwe Postula te dar Intemationalen Beziehungen, (w:) Ursula Lehm-ku hi (Hrsg,), Teorien Intemaikmaler Polilik, Oldenburg 1996, s, 2-26.

Symonides Janusz, Kontrola międzynarodowa, Toruń 1964,

Vattel E.. Prawo narodów, czyli zasady prawa naturalnego, Warszawa 1958.

Zoller Elisabeth, Dwu des relations Internationale s, PUF, Paris 1992.

VII. Tworzenie oraz funkcjonowanie instytucji międzynarodowych

1. Procesy instytucjonalizaeji

Instytucjonalizacja była od czasów najdawniejszych i jest współcześnie cechą wyróżniającą rozwój wszystkich typów, rodzajów i form stosunków społecznych. Towarzyszy ona również rozwojowi stosunków międzynarodowych i nabiera znaczenia wraz z tym rozwojem. Proces instytucjonalizacji tych stosunków oznacza zarazem ich unowocześnianie i stabilizowanie.

Pojęcie „instytucjonalizacja” wywodzi się ze starołaeińskiego terminu , jnstitućio” (urządzenie, zwyczaj), utrwalonego w językach europejskich jako instytucja. Ilościowy i jakościowy rozwój instytucji podnosi znaczenie procesów instytucjonalizacji w życiu społeczeństw. Procesy te uznane zostały przez teoretyków za najważniejsze przejawy zmienności w całej historii ludzkich społeczeństw, chociaż poszczególne dyscypliny akcentowały nieco inne aspekty instytucji i instytucjonalizacji.

Prawnicy najwcześniej skojarzyli pojęcie „instytucja” z zespołem norm prawnych, regulujących określoną dziedzinę stosunków społecznych (własności rodziny, administracji, finansów, przestępstw itp.h Specjaliści, prawa międzynarodowego rozciągnęli to pojęcie na pewne rodzaje działań i procedur międzynarodowych (pojednawczych, pokojowych, sądowniczych itp.).

Filozofowie pojęcie „instytucja” zinterpretowali jako to. co jest ustanowione przez społeczeństwo, izn. wniesione przez kulturę, 'wobec tego, co jest naturalne.

Socjologowie zaliczyli do instytucji i instytucjonalizacji określone niepersonalne sposoby działania w imieniu grupy, charakteryzujące się trwałością i powtarzalnością (np. władza polityczna lub służba dyplomatyczna).

133