2. Budowa anatomiczna ucha a rodzaje uszkodzeń słuchu ( typ przewodzeniowy, odbiorczy i mieszany)
W narządzie słuchu wyróżnia się dwa zasadnicze układy; układ przewodzący dźwięki, obejmujący ucho zew. I ucho środkowe, oraz układ odbiorczy, w skład którego wchodzą: ucho wewnętrzne, nerw słuchowy i dalsze neurony nerwowej drogi słuchowej wraz z ośrodkami słuchowymi w centralnym układzie nerwowym, zlokalizowanym w części skroniowej kory mózgowej.
Ucho zew. Składa się z małżowiny usznej i zew. Przewodu słuchowego, zakończonego przez błonę bębenkową. Zadaniem ucha zew. Jest chwytanie i kierowanie fal dźwiękowych przewodem słuchowym zew. Do błony bębenkowej. Przewód słuchowy wyściela skóra bogata w gruczoły łojowe, które mają chronić ucho przed urazami mechanicznymi, wysychaniem. Bona bębenkowa reaguje na fale akustyczne , przetwarza je i przekazuje dalej. Zrośnięta jest z rękojeścią pierwszej kosteczki słuchowej - młoteczka Ucho środkowe: jest to niewielka jamka w kości skroniowej ok. 1 cm3, wypełniona powietrzem. W nim znajduje się młoteczek, kowadełko i strzemiączko, połączone ze sobą więzadłami i stawami. Ucho we w. Pełni funkcje transformatora drgań akustycznych. Zespół kosteczek wzmacnia siłę drgań błony bębenkowej 50-60 razy. Przestrzeń ucha środkowego jest połączona z jamą nosowo-gardłową wąskim przewodem tzw. Trąbką Eustachiusza, której zadaniem jest wyrównanie ciśnienia wewnątrz ucha środkowego do poziomu aktualnego ciśnienia na zewnątrz, co jest warunkiem dokładnego przenoszenia drgań.
Układ przewodzący ma zadanie przenosić fale akustyczne i transformować w środowisku powietrznym poprzez drgania strzemiączka w okienku owalnym aż do wprowadzenia je w ciekłe środowisko ucha wew.
Ucho wew. Umieszczone jest głębiej wewnątrz kości skroniowej. Zawiera ono właściwy receptor słuchowy w postaci ślimaka oraz narządu równowagi ( błędnika) w postaci
14