na lifcie funkcji rodziny i jej zadania w tym zakresie są mało uświadomione. Jeśli jednak rodzina wprowadza w społeczeństwo osobników niedojrzałych , emocjonalnie, o niskim progu | podatności na frustrację, o zachwianym j czuciu bezpieczeństwa, osobników wykaa cych w swym zachowaniu różne odchyleni! Pormy, choć somatycznie zdrowych i bez uzd j ilzeń centralnego układu nerwowego, to spełnia swej funkcji w sensie zapewienia warunków wzbogacenia osobowości czy optymalnego rozwoju w przypadku dzieci i młodzieży, a zatoń nie spełnia warunków zapewnienia | zdrowia psychicznego.
O dysfunkcjonalnośrirodziny w zakrenel jednej czy kilku funkcii można mówić nie tylko w relacji | rodzina — | |
także w relacjijfoazina — jej W tym aspekcie aysftlBkPJOfia 1 ńó3ć wiąże'się z niewypełnianiem przez rodzinę zadań na rzecz członków, | więc niezaspokajaniem podstawowych potrzeb: seksualnych, materialnych, Uahigowo-opiekuńczy ch, rodzicielce o-wycho
wawczych i emocjonalnych.
Rozpatrując rolę rodziny w życiu można stwierdzić, że nie tylko funkcja sociali; żująca czy psychohigieniczna, ale wszysi funkcje rodziny pełnione na rzecz społeczek stwa są źródłem istotnych wartości dla wzrastającego młodego pokolenia. Równocześnie dzięki zaspokajaniu potrzeb emocjonalnych I zapewnianiu warunków właściwego kształtowania osobowości rodzina ma podstawowe znaczenie dla rozwijającego się młodego pokolenia.
“st jsprawa funkcjonowania rodziny, ten probierń trzeba odpowiedzieć
Stąd też ważnym zagadnieniem profilaktyki społecznej jest [
Rozważając
na następujące pytania:
1. Czy funkcjonowanie rodziny jest prawi-
dłowe, czy zaburzone oraz na "czym ewWflBBi zaburzenia polegają i jaka jest ich geneza.
2. Jak je leczyć lub jak je usuwać, gdy za* istnieją.
3. Jak im zapobiegać.
4. Jakie podejmować działania w skali nie tylko jednostkowej, ale ogólnospołecznej, aby podnieść funkcjonowanie rodziny na wyższy poziom. A zatem — jak poprawiać waninkł rozwoju i funkcjonowania członków rodziny, które pozwolą na zaspokajanie tych potrzeb psychospołecznych, jakie głównie w rodzinie mogą być zaspokojone.
Pytania te wskazują na podstawowe kierunki podejścia do zagadnień rodziny I punktu widzenia profilaktyki społecznej, a więc: kierunek jdiagnostyczny,[ H fcniflMMhczny]
i |optymanT[ip|cy| Każdy I tych kierunków wymaga uwzględnienia dwóch aspektów: makro* i mikrospołecznego. Tak na przykład potrzebne są diagnozy społeczne odnośnie do funkcjono* irania rodziny pod różnymi wzglądami w rozmaitych regionach kraju I warstwach społecznych, jak i diagnozy psychospołeczne, określające problemy zaburzeń wewnątrz i—M^gfna podstawie nie tyle masowych, co poj^Mw|dl badań.
Wymienione kierunki podejścia można odnieść do różnych zagadnień żyda rodziny. Podstawowy wydaje się problem wypełniania przez nią zadań.
Każdy przejaw dobrego funkcjonowania rodziny albo jej dysfunkcjom łnośd nie pozostaje bez wpływu na kształtujące się w rodzime osobowości Stąd podstawowym zadaniem profilaktyki społecznej staje się działanie na rzacz optymalizacji funkcjonowania rodziny, aby mogła wypełniać coraz lepiej zadania na rzecz społeczeństwa dziąłd zaspokajaniu potrzeb swych członków.