Latin0020

Plusąuamperfectum oznacza czynność przeszłą, wcześniejszą od innej czynności przeszłej, np.: Quod audiveram, scripsi ad te. Napisałem do ciebie to, co usłyszałem.

Futurum II określa czynność przyszłą, wcześniejszą od innej czynności przyszłej, np.: Ut salutaveris, ita te salutabunt. Jak pozdrowisz, tak ciebie będą pozdrawiać.

CZASOWNIK sum, esse, fui

Indicativus
Perfectum	Plusąuamperfectum	Futurum II
Singularis
1. fu-i	fu-eram	fu-ero
2. fu-isti	fu-eras	fu-eris
3. fu-it	fu-erat	fu-erit
Pluralis
1. fu-imus	fu-eramus	fu-erimus
2. fu-istis	fu-eratis	fu-erftis
3. fu-erunt	fu-erant	fu-erint

INFINITIVUS PERFECTI ACTIVI

Bezokolicznik czasu przeszłego dokonanego strony czynnej tworzymy przez dodatnie do tematu perfecti przyrostka -isse, np.:

narrav-isse opowiedzieć, że opowiedziałem, opowiedziałeś itd. vid-isse zobaczyć, że zobaczyłem, zobaczyłeś itd. fu-isse być, że byłem, byłeś itd.

Inflnitivus perfecti activi wyraża czynność wcześniejszą w stosunku do czasu czynności wyrażonej przez słowo rządzące konstrukcji accusativus cum infinitivo, np.: Amicum venisse video. Widzę, że przyjaciel przyszedł.

INFINITIVUS FUTURI ACTIVI

Bezokolicznik czasu przyszłego strony czynnej składa się z participium futuri activi oraz z esse (infinitivus praesentis od sum), np.:

narraturus, -a, -um esse    że    będę opowiadał (opowiem)

visurus, -a, -um esse    że    będę widział (zobaczę)

futurus, -a, -um esse (fore)    że    będę.