ftztynu pochodzenia bałtyckiego wykonana soaUla asyryjska statuetka s IX w jxn.e.1 Na ten sam i>kres przypadają to/ wyroby bursztynowe w kulturze kubańskiej na północnym Kaukazie. W czasach późniejszych, np. w okresie halsztackim, wyroby ozdabiane wspomnianym surowcem odgrywają w kulturach Italii niepośledni;! rolą. Najliczniej występują one w kulturze piceńskiej. o czym świadczy chociażby częste ozdabianie bur-sztynem brązowych libul, datowanych na VI w.11
Zgodnie z przedstawionym rozmieszczeniem paciorków szklanych u ujęcia Wisły i przeniesienia ich na teren Pomorza drogą morską skłonni jesteśmy przyjąć, że dostały sic one tam w wyniku wymiany za bursztyn". • Nie popełnimy chyba błądu. jeśli przyjmiemy, że droga Ich znad Mona Śródziemnego prowadziła powszechnie znanym szlakiem handlowym z Italii przez Niemcy. Szlak ten z północnej Italii wiódł wzdłuż Adygi do Przełęczy Brenneńskicj. skąd kierował się biegiem Renu i środkowej oraz dolnej Laby. u której ujścia mieściły się złoża bursztynu. W okresie halsztackim. a także przy końcu epoki brązu" drogę tę wykorzystywano do transportowania różnych wyrobów metalowych pochodzenia południowego (np. dzbanów z dziobał vm wylewem sprowadzanych z warsztatów etruskich"), a we wczesnej i środkowej epoce brązu droga ta musiała być jedną z ważniejszych. którą przewożono bursztyn z jednej strony i artykuły stanowiące jego ekwiwalent s drugiej. Zapewne z wymianą tą pozostaje w związku odkrycie w Dieskau pod Halle skarbu bursztynowego datowanego na 1 okr. epoki brązu. Nie jest rzeczą wykluczoną, że właśnie w okresie
halsztackim dochodzi do pewnego znaczenia bursztyn znad ujścia Wlały i że wspomniany szlak nadtabski został w tym czasie przedłużony w kierunku wschodnim, stanowiąc jedną z dróg. którymi docierały na teren Pomorza paciorki szklane i inne artykuły, o których jeszcze bodzie mowa. Pogląd ten wysuwamy wbrew przekonaniu, jakie swego czasu wypowiedział E. Wohle14. i przychylamy się jednocześnie do sugestii B. Bilińskiego1'*.
Druga droga wymiany towarowej prowadziła na Pomorze od strony Wielkopolski, zamieszkałej w tym czasie przez plemiona kultury łużyckiej. Odnośnie do wykazu paciorków szklanych na Pomorzu, nadmienimy, że wyzyskano ją do przeniesienia okazów zgrupowanych w ziemi chełmińskiej oraz nad Brdą. Pozwolimy sobie na przypomnienie w tym miejscu wyników analizy ciekawego i znanego cmentarzyska kultury łużyckiej w Gorsze wicach w pow. szamotulskim. Na ten temat czytamy, że „ludność użytkująca cmentarzysko w Gorszewlcach, położone w północnej Wiclkopolscc. zawdzięcza swą znaczną zamożność pośredniczeniu w wymianie między Pomorzem Wschodnim, zamieszkałym przez ludność kultury pomorskiej, a krajami południowymi"10.
Wracając do drogi północnej, wykorzystującej Labę oraz morze na przestrzeni od jej ujścia do ujścia Wisły, należy zauważyć, że wszystko wskazuje na to, iż wyzyskiwano ją również do przetransportowywanla — obok paciorków — dalszych ozdób w postaci muszel Kauri (ryc. 2), znanych nam dotąd z 23 stanowisk na Pomorzu Wschodnim i tylko 2 stanowisk poza Jego granicami. Muszle te wykorzystywano w kulturze pomorskiej jako ozdoby, wieszając je wraz z paciorkami szklanymi, bursztynowymi i glinianymi na kolczykach brązowych (por. ryc. 2). W okresie rzymskim sprowadzano nadal wspomniane muszle i ozdabiano nimi uprząż końską (Rząd. pow. grudziądzki) lub używano do ozdabiania stroju (Elbląg). Muszle Kauri znajdowane w kulturze .pomorskiej należą do kilku odmian: Cyptraea comeroło, C. on-nulus, C. moneta i C. erronea. Wszystkie te rodzaje występują nad Morzem Czerwonym, a trzy pierwsze ponadto nad Zatoką Perską”. Inne rodzaje
»* RMilfZilcoii d. Vor0ffKhlchl«, pod red. M. Eberta, t. V. Ldpzig l®26. s 258. Hasło: Handel, oprać, przez K. Wohlego.
u b. Biliński. Drogi iuriata starożytnego ku ziemiom iłoirlaiUltlm, „Archeologia**. U 1: 1047. s. 144. przypis ”
“L J. Luka. Importy Italskie i teschodnloalpejskie oraz Ich naśladownictwa ma obszarze kultury łużyckie) okresu halsztackiego w Polsce. jSlavia Anticjua". t. 6: 1959.
s. 90.
i: Pierwsze zestawieni* muszel Kauri znalezionych na obszarze Pomorza Wschodni oro opracował H. Conwcntz w pracy: U ber dle Stmfuhrung won Kaurls and cerwandten Schneckenschalen ais Schmuck In W«ipr*uM#ni Vorgeschlchtr. ..Mkt-teilungen aus dcm Wcstpreuaslschen Provinalal-Museum In Dansig. H 1 nr t. s. 1—4. Kartograficzne ujęcie muszel Kauri znanych z terenu kultury pomorskiej opracował L J. Luka w pracy pt. Analiza archeologlczno-antropologiczna grobów odkrytych
Spck kc. op. cii., labl. IV