P5020218

MIC/

namy szukać odpowiedzi. A gdyby Jeszcze mówił o nich w sposób mniej retoryczny i ogólnikowy, niż świadczą o tym cytaty ze Straceńców przytoczone na wstępie?

Przybyszewski poznał Micińskiego w roku 1896 w Berlinie. Na kartach Moich wspoU ■ czesnych znajdujemy opis pierwszego spotkania. Pracowałem wtedy nad demonologią, satanizmem — he-he — i pokrewnymi naukami w bibliotece berlińskiej. Dotychczas otrzymywałem wszystkie dzieła w tym zakresie bez najmniejszej zwłoki, bo poonczas nikt przecież się tym nie zajmował, prócz jakiegoś wielkiego Kiesewettera, który tej biblioteki nie potrzebował, bo odziedziczył tak bogatą bibliotekę okultystyczną po swym pradziadzie, generale Rosenkreuzerów, jaką się nawet British Museum poszczycić nie może. Wtem ktoś mi pod nosem wypożyczał najwięcej upragnione przez mnie dzieła. To mnie już jęło boleśnie intrygować, bo przychodziło mi na jedną książkę, na jaką z upragnieniem czyhałem — miesiące całe czekać

_7nainmn^ rut ) ); : •

akcentuje istot nago i Jako p>. właśnie kompc Z wydanego gwiazd cytuj?: sze Mlcińskłej

W "te czat I kneatea teka Ja teyMercte:

Ale w tym strofa:

Jako u

karittUe

Do tego a toczy się i’.

Żle mi szarymi ta dajcych słl

łub marzi tle mi