MMicnif mmmm oo mmmmii mu
Skuteczno obrono przed otokomi ręcznymi i nożnymi jest możliwa lylko przy zachowaniu odpowiedniego dystansu do atakującego. W sytuacji zagrożenia żołnierz powinien własnym otokiem wyprzcdzoC otok napastnika - jest to najskuteczniejsza łormo obrony Gdy wyprzedzenie otoku jest niemożliwe {element zaskoczenia), w obronie przed ciosami i kopnięciami stosuje się zbicio, zasłony, bloki - najlepiej połączone z zejściem z linii otoku i natychmiastowym kontrotokiem zokończonym wyeliminowaniem napastnika.
o) obrono przed ciosem prostym {fot. a-l):
- w momencie wyprowoezonio ciosu przez napastnika zotmerz zoąa przeatonnemetn, aa wewnątrz,
. I 1... I . - „ I I 1 I ..z... - * . I - ... J
oickuiącg 'ęrę z równoczesnym ooenyieniem giowy i goinet części ruiowio w iyr
- zedojc kopnięcie proste w przód, w slrelę krocza {lub inne wrażliwe miejsce) nopaslniko
- kontynuuje kontrolok lub dystansuje się w celu użycio broni
lar. d
IM
II. OZ,ona przed ttotmiti i I
b) obrono przed ciosem sierpowym, może być wykonano identycznie jak przed ciosem prostym lub {fot. o):
- Żołnierz Wykonuje blok zewnętrzny {łzw. 360°) z natychmiastowym kootiotokiem ciosem prostym w twórz napostniko
■ kontynuuje kontrotek lub dystansuje się w celu użycia broni
c| obrona przed ciosami kontrotokiem tzw. kravdziobcm (fot. b, c)
Jest to uniwersalny sposób obrony zewnętrznej - kontrotokiem, skuteczny do zastosowania w różnych sytuacjach, gdy wymagane jest skrócenie dystansu do napastnika przy jednoczesnej maksymalnej so-moosekurocji. Tę obronę można stosować w sytuacji zagrożenia otokami ręcznymi, nożnymi i z użyciem niebezpiecznych narzędzi Możliwość wykonania jednego aktu ruchowego przy obronie przed wieloma zagrożoniomi zwiększa skuteczność joj wykorzystania w roalnym starciu
■ w momencie rozpoczynonio ataku Żolnieiż pochyło głowę . tułów z równoczesnym unoszeniem ramion . kontynuując luch, wyrzucę lamiono w przód w górę, osłaniając nimi wiosną głowę, uderza lękoma w twórz nopostniko i wykonuje - wymuszony pochyleniem tułowia - krok w jego stronę - kontynuuje kontrolok lub dystansuje się od nopostniko w celu użycia brom
poosffJNiz mmmm oo programu mu
tzw
1. Uczymy bloku 360° w siedmiu woriontoch tempo {metodą analityczną) bez broni i bez współ-ćwiczącego - najpierw z postawy swobodnej.
106
II. 06,ona przed desom! 11
2. W aosic nauczenia bloku tzw, 360° należy zwracać uwogę no kąt między broniącym pizedramieniem
o ramieniem. Musi on wynosić 90° (wyjątek stanowi ułożenie no „tempo 4" - fot. d).
3. W czosie obrony dolnej strefy (fot. e-g) należy zwracać uwagę no cofanie bioder z pochyleniem tułowia w przód, ale bez zginonio nóg w kolonach.
107
4 Obrona blokiem zewnętrznym tzw. 360° przed uderzeniem zadawanym prostym ramieniem {fot. o-c):
- oby łatwiej nauczyć lego sposobu blokowania ćwiczący wykonuje obronę blokiem 3ó0° przed uderzeniem zamachowym, zadawanym nienaturalnie wyprostowanym, usztywnionym ramieniem - tylko dio celów Szkoleniowych
lot o
5. Jw. z kontratakiem ciosem prostym (fol. d-f):
• celem tego ćwic2enio jest równoczesny ruch ramion blokującego i uderzojącegr
d t.
II. Ohm przed dereetl II
6. Jw. zakończone kopnięciem w strefę krocza (fot. o, b).
lot. b
1. Nauczamy bloku wewoętrzoego (ruchu zbijania atakującej ręki): najpierw z postawy swobodnej z ramionami ugiętymi, dtonio no wysokości barku - jost to pozycja pomocnicza do nauczanio bloków wewnętrznych ((ot. a).
2 Uczymy wykonania bloku wewnątrz -nogo (zbiciu atakującej ręki), z postawy swobodnej - po otoku z postowy wołki najpierw cofniętą, a następnie wysuniętą ręką
(fol- b. c).
109
FODRfOHIK MlIODmm 00 PROGRAMU mSR
3. Jak w poprzednim ćwiczeniu, z rozwinięciem kontrataku kopnięciem w strefę krocza (fot. o, b|
4. Jw. z pozycji wołki bez broni (obrona tylko wysuniętą ręką - fot. c, d).
1. Uczymy bloku kontrotokiem tzw kravdziobem z postowy swobodnej i postowy walki bez broni w miejscu, bez wspótćwiczącego: pochylenie głowy i tulowio z równoczesnym wyrzutem ramion w przód
w górę i powrót do pozycji wyjściowej.
2. Jw. z krokiem w przód wymuszonym przez pochylenie tułowia (fot. a-d).
3. Obrona tzw. krovdziobem przed otokiem ciosem sierpowym z przodu.
4. Jw, przód atakiem ciosem prostym, jw zc zwięKszonicm tempo cwiczcnio
1. Obrona blokiem zewnętrznym lub wewnętrznym |w zależności od kierunku ataku) przed ciosem prostym lub sierpowym: ćwiezgey w pozycji swobodnej (lub pozycji walki) boz broni, drugi ćwiczący poruszo się wokół niego po półkolu i alokuje w wolnym tompio (łoi. e-g)
2. Jw. z kontratakowaniem kopnięciem.
3. Jw. ze zwiększaniem tempo ćwiczenia.
ttl
RODRfOHIR Mlioomm DO RR0GRAMU m$R
o) obrono przed kopnięciem prostym w przód z postowy swobodnej bez broni - zejście z linii ataku oo „zewnątrz* (łot. a-ł):
żołnierz zbijo atokuiącą nogę wewnętrzną zejściem z linii oloku poptzoz skręt tulowio
zodromięrno, ruchem dr „za ręką brontacą*
cwnątrz.
- następnie, kontynuując ruch, wykonuje krok w kierunku nopostniko, ręką broniącą spychojąc jego bliższe romię do tulowio
- równocześnie zadaje drugą ręką
cios w Iwarz - kontynuuje konlrolok lub dystansuje się w celu użycio broni
112
II. Ożrona przeć betom! i 1
b) obrona przód kopnięciem prostym w przód z postowy swobodnoj, zejście z linii otoku „na zewnątrz" - wersjo z przejściem do użycia broni (fot, o-f).
113
c) obrono przed kopnięciem prostym w przód z postawy swobodnej - zejście z linii ataku „do wewnątrz" (fot. o-f):
. żołnierz zbijo olokutącą nogę wewnętrzną częścią przedramienia, ruchem do wewnątrz, z równoczesnym zejściem z linii Olaku poprzez skręt tgłowio i głowy - „za lęką broniącą"
- kontynuując ruch, wykonuje krok w kierunku nopostniko - skośnie w przód
- równocześnie przeciwną nogą zodoje kopnięcie w krocze
- kontynuuje kontrotak lub dystansuje się w celu użycio baśni
1. Uczymy z postawy swobodnej wykonania bloku wewnętrznego - somego ruchu „zbijania" atakującej nogi, tączqc ruch ramienia ż zejściem z linii ataku i zwracając uwogę na lekkie zginanie i usztywnienie broniącego przedramienia (dłoń może być zaciśnięta w pięść),
2. Jw. po alaku wspótćwiczącego kopnięciem prostym w przód na wysokość strely kroczo, w wolnym tempie, z zejściom z linii ataku „do wewnątrz i no zewnątrz".
3. Jw. przód otokiem przeciwną nogą.
4. Jw. z kontynuowaniem kontrataku i/lub użyciom broni.
5. Jw. ze zwiększaniem tempo ataku i obrony.
114
II. Otroiio przeć botom! 11
d) obrono przed kopnięciom prostym w przód z postawy wołki bez broni - zejścia z linii otoku „no zewnątrz" (fot. a-d):
w momencie otoku zotnierz opuszcza pezodtomię blokującej ręki skośnie w dó! w kierunku kopiące| nogi z równoczesnym zetściem z linii otoku < skróceniom dystansu do nopostniko
- spycho bliższe romię nopostniko do ciota i blokując je drugim romieniem ugiętym w łokciu, zodoje cios w szyję Itwarz; nopostniko
- kontynuuje konttotok lub dystansuje się do użycio brom
e) obrono przed kopnięciem prostym w przód z postowy wołki bez broni - zejście z linii aloku „do wewnątrz" (fot. e-g)
. w momencie otoku żołnierz opuszczo przedramię blokującej ręki skośnie w dól, zbijając kopiącą nogę „od siebie' z równoczesnym zejściom z linii oloku w bok
- zodoje bliższą nogą kopnięcie w slrelę kroczo
- kontynuuje kontratak łub dystansuje się do użycio brom
115
poDRiauip Mlioomm oo programu mai
I Uczymy z postawy walki boz broni, w miejscu i bez współćwiczącogo - ruchu blokującego ręki z równoczesnym przemieszczaniom się w przód.
2. Jw. z kontrotokiem.
3. Jw. po kopnięciu zadawanym przez wspótćwiczącego - w wolnym tempie.
4. Jw. ze zwiększaniem tempo ćwiczenia.
f) obrono przód kopnięciem okrężnym (fot. a, b):
- żołnierz blokuje atakującą nogę ustawionymi pionowo i równolegle przedramionom (wnętrze dłoni skierowane w przOd), z równoczesnym skretem tułowia w kierunku kopmęckz i „odejściem" od nogi otokująccj
- kontratakuje kopnięciem w strefę kroczo nopostniko
- kontynuuje kontrolok lub dystansuje się w celu użycio broni
1. Uczymy z postawy swobodnej wykonania bloku oburącz przedramionami ze skrętem tułowia i „odejściem" od nogi kopiącej.
2. Jw. po otoku wspótćwiczącego kopnięciem okrężnym no wysokość paśo - w wolnym lampie.
3. Jw. przed otokiem przeciwną nogą
4. Jw. z kontynuowaniem kontrataku i/lub użyciom broni.
5. Jw. zo zwiększoniem tempo ataku i obrony.
II. Okroiło przeć norami i
g) obrona przed niskim kopnięciem okrężnym (fol. o-c):
- żołnierz wykonuje obronę ptzez uniesienie kolano i przyciągnięcie pięty otakowonet nogi do pośiodko
nostępnle pochylając lutów I wyrzucając ramiona w przód w górę w kierunku napastnika, osłaniając giowę, uaerzo ręKomo w |ego twarz z równoczesnym, wymuszonym przez pocnyrcaic tutowio, sroicicm w jego s-tonę - kontynuuje kontrolok tub dystansuje się w celu użycio brom
fot.
1. Uczyć samego ruchu obronnego nogą przez uniesienie kolana i przyciągnięcie pięty ołakowonej nogi do pośladka - z postawy swobodnej i postawy wołki boz broni.
2. Jw. z przejściom do kontrataku tzw. kraudziobom
3. Jw. po kopnięciu jodowanym przez wspótćwiczącego - w wolnym tempie.
4. Jw, ze zwiększoniem sity i tempo otoku oroz obrony.
h) obrono przed kopnięciem okrężnym podwójnym blokiem ramionami (fol. d)
■ żołnierz wykonuje obronę blokiem oburącz przez nieznaczne uniesienie wyprostowanego ramienia od strony nogi kopiącet, o drugą rękę. zgiętą w łokciu, woęlrzęm dłoni skierowuje w slrooę otoku i przedramieniem osłania głowę oba lamiono stykają się w okolicy stawów łokciowych - kontynuuje kontratak lub dystansuje się w celu użycio broni
PODRitmi Mlioomm oo programu moi
I Z postawy swobodnoj uczymy wykonania bloku podwójnego poprzez nieznaczne uniesienie wyprostowanego romionia od strony uderzającej patki, o drugą rękę, zgiętą w tokciu, wnętrzem dłoni skierowuje w stronę otoku, przedramieniem osłania głowę - obo ramiona stykają się w okolicy stawów łokciowych.
2. Jw. z krokiem w przód.
3. Jw. po otoku współćwiczącogo kopnięciem okrężnym - w wolnym tempie.
4. Jw. z kontynuowaniem konlratoku i/łub użyciem broni.
5. Jw. ze zwiększoniem tompo oroz siły otoku i obrony.
1. Ćwiczenie obrony przed jednym rodzojem kopnięcio metodą wolno powierzonego ruchu, z częstą zmianą wspótćwiczącego i atakującej nogi.
2. Jw. z atakiem z różnych kierunków.
3. Ćwiczenie obrony przed kopnięciami z elementem zaskoczenia Inieznany rodzaj kopnięcia).
4. Jw. z otokiem z różnych kierunków.
5. Jw. zo zwiększaniem tempo oroz siły oloku i obrony.