- ZARZUT HAMUJĄCY- pozwany może twierdzić, że przysługuje mu skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania rzeczą.
Uprawnienie to może wynikać z różnych stosunków prawnych, zarówno z:
- rzeczowych
- obligacyjnych.
Sąd będzie musiał ustalić, czy prawo to skutecznie wygasło. Nawet jeśli sąd uzna, że pozwanemu przysługuje skuteczne prawo to powinien zasądzić wydanie rzeczy po ustaniu tego stosunku prawnego. Sam fakt wytoczenia powództwa windykacyjncgo jest traktowany jako wypowiedzenie stosunku prawnego wiążącego strony z momentem doręczenie pozwu pozwanemu.
- Czy pozwany może powoływać się na nadużycie prawa podmiotowego?
Pozwany nie kwestionuje tu prawa właściciela, ale podnosi, że czym on z niego użytek sprzeczny z art. 5. Musi być stosowany do roszczenia windykacyjncgo tak jak do wszystkich roszczeń. Na pewno zarzut ten nic ma charakteru preemptoryjnego. Zarzut ten nigdy nie przysługuje merformalnemu nabywcy nieruchomości. II. ROSZCENIE NEGATORYJNE I ACTIO NEGATORIA- Art. 222 82 1 Legitymacja czynna;
- te same podmioty, co przy roszczeniu windykacyjnym.
Legitymacja bierna:
- osoba, która narusza własność w inny sposób aniżeli przez pozbawienie właściciela faktycznego władztwa nad rzeczą.
- wyłączone są te zdarzenia, które nie zasługują na interwencję w postaci przywrócenia stanu zgodnego z prawem, czy orzekania zakazu naruszeń ( pozwanie turysty przechodzącego przez grunt),
nie jest naruszeniem działanie sił przyrody ( np. obsuwanie się skarpy, chociażby nawet źródło tego działania tkwiło w nieruchomości.
Powód domaga sic:
- przywrócenia stanu zgodnego z prawem ( chodzi o usunięcie nie tylko cudzej rzeczy ale i skutków)
- zaniechania naruszeń ( gdy zachodzi niebezpieczeństwo kontynuowania bezprawia.
Stosowanie do okoliczności właścicielowi przysługuje jedno, drugie albo oba żądania. Nie może natomiast do treści roszczenia dołączyć naprawienia szkody lub zwrotu bezpodstawnego wzbogacenia.
Sytuacjo stron:
1) Fbwód musi udowodnić
swoje prawo własności, ale jego sytuacja jest prostsza, gdyż to on włada rzeczą,
- fakt naruszenia
2) Ib zwany może bronić się w następujący sposób:
- naruszenie mieści się w granicach akceptowalnych,
- naruszenia nic ma,
Wyrok w procesie musi ściśle określać obowiązek pozwanego.
Ili.ROSZCENIA UZUPEŁNIAJĄCE ( towarzysza z reguły roszczeniu windykacyjncmu )-przysługują właścicielowi przeciwko posiadaczowi samoistnemu (Art. 224- 225):
1) ROSZCZENIE O WYNAGRODZENIE ZA KORZYSTANIE Z RZECZY
2) ROSZCZENIE O NAPRAWIENIE SZKODY SPOWODOWANEJ ZUŻYCIEM, POGORSZENIEM LUB UTRATA RZECZY
3) ROSZCZENIE O ZWROT POŻYTKÓW LUB ZAPLĄTĘ ICH WARTOŚCI
Roszczenia takie zgłasza się już w powództwie windykacyjnym, jeżeli termin przedawnienia nie minął ( zob. niż.). Losy zależą od tego, czy posiadacz samoistny jest:
1) w dobrej wierze ( Art. 224 ):
a) do chwili gdy dowiedział się o wytoczeniu przeciwko niemu powództwa windykacyjnego ( §1 )-roszczenia dla właściciela w ogóle nie powstają. Tylko gdy za rzecz utraconą posiadacz uzyskał ekwiwalent ( np. odszkodowanie z ubezpieczenia ), zobowiązany jest do jego wydania na podstawie przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu.
b) dwie sytuacje:
- od chwili, gdy dowiedział się o wytoczeniu przeciwko niemu powództwa windykacyjnego- ( §2 )
- od chwili, gdy został wezwany przez właściwy organ państwowy do wydania rzeczy, jeżeli posiadał on rzecz będącą przedmiotem własności państwowej ( Art. 228 )
- obowiązany do wynagrodzenia za korzystanie z rzeczy,
- odpowiedzialny za jej zużycie, pogorszenie lub utratę, chyba że pogorszenie lub utrata nastąpiło bez jego winy,
- obowiązany zwrócić od powyższej chwili pożytki, których nie zużył
- obowiązany uiścić wartość tych, które zużył