Francji jako szczEgdny zarzut nauczycielstwu feynilprmtdn), przy czym twierdzono, że nauczycielstwo tamtejsze posiała skłonność do dogmatyzo-wania wszystkiego, co znalazło w ostatnim podręczniku
c) Przynajmniej niektórym zwykła dawać historia łilozołii zrozumienie pewnych problemów filozoficznych, a to jest ogromnym duchowym wzbogacałem człowieka
9. Podział historii filozofii Dzieje filozofii dzieli się, tak jak dzieje polityczne i kultury, na trzy okresy: starożytny, średniowieczny i nowożytny, przy czym granica miedzy pierwszym a drugim wypada około końca IV wieku po Chr , podczas gdy drogi kończy się w wieku XV. Nie są to oczywiście granice ścisłe - bo filozofia starożytna istnieje jeszcze w r. 529 (uznanym przez niektórych za jej końcową datę), a filozofia średniowieczna rozwija się wcale pomyślnie jeszcze pod koniec XVI wieku, odzyskując po części nawet świetność, utraconą w w. XV. Chodzi jednak o to, że pewien typ myślenia dominuje w wymienionych okresach wyraźnie
Różnice między tymi okresami są różnorakie - najbardziej podstawową jest odmienny stosunek do religii: w starożytności religia jest na dalszym planie i problem stosunku wiary do rozumu nie istnieje, w średniowieczu filozofia rozwija się w ścisłym kontakcie z rełigią, problem ich stosunku zostaje postawiony i rozwiązany; w czasach nowożytnych postawa jest znowu podobna do starożytnej, z zachowaniem jednak osiągniętego w średniowieczu rozdziału, wyłania się natomiast na plan pierwszy stosunek do nauk przyrodniczych.
10. Bibliografia. Najlepszym zbiorowym i wszystkie szczegóły przedmiotowo omawiającym opracowaniem dziejów filozofii jest pięciotomowy Gnotdrissder Geschichle der Phihsophie Uberwega (I - starożytność, II - średniowiecze, III - filozofia nowożytna do XIX w , IV i V - wiek XIX i XX). Jest ona tłumaczona na liczne języki i wychodzi w poprawionym wydaniu co około 10 lat Najlepsze treściwe opracowanie historii filozofii dal bezpośrednio przed wojną w swoją dwutomowej pracy prof. Władysław Talaikiewicz.
I. Starożytność