Panorama8

PODRĘCZNIK Ml JODYCZNY DO PROGRAMU WWBK

2. Poruszanie się w walce

Umiejętność prawidłowego poruszania się jest jednym z najważniejszych olomcntów walki Umożliwia skuteczne przeprowadzenie ataku i obrony. Pozwala także zochowoć odpowiedni dystans, który zależny jest od techniki lub broni, jakiej chcemy użyć (zapaśnik czy judoko będzie dą-żyt do zworcia, bokser staro się walczyć blisko przeciwnika - dystans determinuje zasięg jego ramion, osoba preferująca techniki nożne będzie utrzymywała odległość zasięgu jej nóg). Aby osiągnąć sukces w starciu, należy narzucić przeciwnikowi swój dystans prowadzenia walki. Dzięki odpowiedniej postawie ciała i procy nóg łatwiej jest zyskać przewagę. W czasie starcia żołnierz nic powinien pozostawać w jednym miejscu, gdyż ruchomy cel trudniej jest trafić.

Żołnierz przemieszczając się podczas walki, powinien unikać krzyżowania nóg i łączonia ich ze sobą. W miarę możliwości ciężar ciała powinien być rozłożony na obie kończyny - chodzi o zachowanie równowagi.

W WWBK rozróżniamy dwa sposoby przemieszczani o się: poruszanie się sposobem naturalnym (krokiem przestawnym) i poruszanie się krokiem dosłownym

Krok przestawny stosuje się do przemieszczania w sytuacji braku bezpośredniego kontaktu z przeciwnikiem.

Krok dosłowny jest to sposób przemieszczania się z zachowaniem postawy walki, z bronią lub bez, w sytuacji bezpośredniego kontaktu z przeciwnikiem.

łot. b

fot. d

łot.c

łot. o

a) poruszanie się w walce sposobem naturalnym (fot a-d):

- poruszanie się w walce sposobem naturalnym (krokiem przestawnymi to naturalny sposób przemieszczania się z zachowaniem postawy walki lub postawy strzelecką

34

2. PonsiśBh sff w

b) poruszanie się w walce krokiem dosłownym (fot. c-h, str. 34):

- ruch rozpoczyna się nogą wykroczną. o nostępnie nogę zokroczną przesuwo się w rym somym k-erunku. o ?ę somą odległość

NAUCZANIE PORUSZANIA SIĘ W WALCE

Poruszania się w walce uczymy równocześnie z nauczaniem postaw walki.

1.    W bezpośrednim kontakcie z przeciwnikiem należy poruszać się krokiem dosłownym, w sposób zapewniający jak największą stabilność. Aby to osiągnąć, w nauczaniu zwracamy uwagę na to, aby tułów był lekko pochylony do przodu, kolana ugięte, ciężar ciała w momencie przemieszczania umieszczony no przedniej części stopy, długość kroku nic powinno zakłócać równowagi żołnierza.

2.    Poruszania się krokiem dosłownym należy nauczać we wszystkich kierunkach.

3.    Przy poruszaniu należy utrzymywać kontakt z podłożem jednak bez podskakiwania i „ślizgania" stopą po podłożu.

DOSKONALENIE PORUSZANIA SIĘ W WALCE

). Indywidualno przemieszczanie się w postawie walki w kierunkoch wskazanych przez instruktora

2.    Iw. według zosad zabawy „lustro*, która sprzyja rozwojowi koordynacji wzrokowo-ruchowej.

3.    Poruszanie się w parach z zachowaniem dystansu - ruch rozpoczyna jeden z ćwiczących (fot. o-c).

4.    Jw. z elementami rywalizacji o wytrącenie z równowagi (przepychanie, przeciąganie).

5.    Jw. no różnym podłożu (beton, trawa, piasek i inne).

łot o

c

35