PTDC0031

je bardzo duża różnorodność form. Częstsze stają się groty omamentowa-, przy czym obok ornamentyki wybijanej tłoczkiem występują też groty crustowane²³. Obydwa rodzaje zdobienia pojawiły się jednak już w fazie . Wyraźnie liczniejsze stają się groty strzał - są one przeważnie dość dłu-J - kilkunastocentymetrowe, ale lekkie, wykonane z blachy, z niedokutą ejką - o kształcie liściowatym lub zaopatrzone w zadziory (ryc. 2. 8-9). >oradycznie występują również grociki trzoneczkowate, spotykane też w aleziskach osadowych. Ze względu na małe rozmiary można sądzić, że iżyły one raczej do polowań na drobną zwierzynę lub ptaki. Z cmentarzy-a w Oblinie, woj. Siedlce (niepublikowane materiały z badań dr Katarzyny iameckiej w PMA w Warszawie) znane są z dwóch grobów masywne gro-z zadziorami, zaopatrzone w trzeci zadzior umieszczony przy niedo-kniętej tulejce. Prawdopodobnie stanowiły one rodzaj harpunów. Rzadko >otykane tzw. toki służyły zapewne raczej jako dolne okucia łuków, jak ożna wnosić w oparciu o ich współwystępowanie z grotami strzał, nie zaś łóczni²⁴.

Miecze jednosieczne stają się w fazie B2b ponownie częstsze, przy czym ystępują one wyraźnie liczniej we wschodniej części kultury przeworskiej iż w Wielkopolsce i na Śląsku, skąd znane są wielkie cmentarzyska nawet kilkudziesięciu zespołami z bronią nie zawierającymi ani jednego takiego liecza (np. Chorula i Tarnów - woj. Opole; Młodzikowo, woj. Poznań), iyć może jednak zjawisko to odzwierciedla raczej zwyczaj wyposażania robów niż rzeczywisty stan rzeczy. Obok spotykanych jeszcze mieczy o ość długiej, wąskiej głowni - typu I wg M. Biborskiego dominują gladiusy ypu III M. Biborskiego²⁵ mierzące 60-70 cm, o długich rękojeściach i sto-unkowo szerokich głowniach z wyodrębnionym, długim sztychem (ryc. 3). Niewątpliwie są one wynikiem oddziaływań rzymskich, a część z nich tanowi prawdopodobnie importy²⁶. Obok nich w mniejszej ilości i dopiero >od sam koniec fazy B2 pojawiają się długie miecze, typu spatha (ryc. 2.4), :tóre zdobyły absolutną dominację w młodszym okresie rzymskim. Mierom tym towarzyszą dość często metalowe części pochew - zawieszki i rzewiki używane też w armii rzymskiej, a także charakterystyczne garnitury )kuć pasa - względnie dwóch pasów - baltheusu do zawieszania miecza i szerokiego, spinanego sprzączką z podwójnym kolcem pasa głównego²⁷. Interesujące jest, iż w bogatych wyposażeniach grobów z mieczami stosunkowo rzadziej niż w pozostałych pochówkach z bronią spotyka się zapinki i grzebienie, co ewentualnie mogło by się łączyć z pewnymi odrębnościami stroju i uczesania tych najpełniej uzbrojonych, być może niejako profesjonalnych wojowników. Wyjątkowym na terenie kultury przeworskiej znaleziskiem jest odkryty na jej północno-wschodnim pograniczu w Krupicach