duje właściwe dopełnienie w ohno-mfomwcji i ^ywiwico mv w fasi w*P«tte»m
przyznawać. ze miała una p^,,,K'dach K‘*mcnumr/N ^Lw,‘r/nł? łH7yswl,awccgo *** że taka forma konsumpcji, pr/> vs' r‘rtrł>c/nc^’ fo*t food.r i,aJ1?_,C5 wytł*^ SW "e%/M
zaspokajania cMetyc/nCg!, JhClu1’ kT!^^ /as,r/^cnia^l'r,i,^'^‘c R1 ,J/T1JHC niu do muzyki w irainw nU 0/ lc natomiast octebre C C/ mo/liwcrtć
lowanyeh w zw,.,/ku / Wrocławsk.) akc,.VuT*,“f JCV,“* 0* *yn.U rP / wyjL.edz! ankic-istotnym , n^h,,^ db w.clu m.losmkow
u\ Basiu / |4/J.| przepełnionym, nic /_ns „e ; J. <xlhll‘^/cJ Konfrontacja mu/ylu Mozarin d»,H.h rożnych planów aksjologicznych 'wor/y .ytuację /dcr/cnc,
stricte estetycznej) lego, co wzniosie, odświ-tr • v,7łyc /res/i.j niekoniecznie ru płaszczyźnie osiągnięć kultury europejskiej i otoczone mn P^^^bnej opinii ruiezy do najwyższych
koncertowym, tym XIX-wiccznym świąt sucrui? oddar,c b>l0 * wyłączne posiadanie salom ws/ednicj. a \n przypadku tramwaju powiedz^ ' ,drUg,q 'tron> rzeczywistości po-
,ln.*nnc*i luH/hci Lrraian.n.. *■ - r,Jlc^alo „przechodniej**. będącej udziałem co-
miizski C/v icdnak me v ^ tUKr^AM ięCWiy kontekst sztuki - postawie wobec
mu/Nki. L/> jednak. nic sprzyja odbiorowi muzyki w ogóle *
PrZKUZąi (ramwaju kontak. z nuuyk, klasyk.,. otw.er. przed słuch,-c/em now e mo/liwoJc, pcrcepcyjne w stosunku do konemu. klon w swej tradycy,nqfonnulc zawiera Wiele eeeh skonwencjonalizowanych. s/lucaiie ograniczających p-uwę odbiorcy - czego zresztą do pewnego stopnia świadomi byli także organizatora akcjr' Powszednia i zhonalizowana sceneria tramwaju buduje wyrazisty kontrapunkt wobec artystycznego kontekau muzyki, stanowiąc swego rodzaju estetyczną prowokację, która działać może inspirująco i o/vwczo na wyobraźnię perccpcyjną odbiorcy, pozwalając częstokroć odkryć nawet już znaną muzykę na nowo. w specyficznej perspektywie codzienności. Takie sytuacje bywają niezwykle intensywnym doświadczeniem muzyki, tym wyrazistszym, im mniej spodziewany, bardziej „paradoksalny'* wydaje się kontekst jej sytuacyjnego zaistnienia. Dokonuje się tu swoista estetyczna, a także pozaestetyczna, gra. którą Richard Shusterman włącza w szeroko rozumiane pojęcie doświadczania sztuki * Czy w tak rozumianym doświadczaniu muzyki nie ma już jednak miejsca na świętowanie? Tego. pomimo wcześniej formułowanych obiekcji inspirowanych myślą Adoma. także jednoznacznie powiedzieć nic można, skoro święto, jak pisał Gadamer , dokonuje się u poczuciu kulturowej i egzystencjalnej wspólnoto*ości ludzi, a poczucie więzi może byt także udziałem wspólnej tramwajowej podróży.
•• ja nrsjlj Hanna Jasa-RoZen w ««.Au / wrocluwsk., Ac„ -I I pcsloba m, s.ę .tramwajowy-[snmsl Po pierw«e. jeM dobrze do losowjn> do ™ ló
15 Unwm>™
'badania
kiego, obcego laccti i mam docouai C tiopina Litów. I VI ^ Bui:hn«. Kraków I9SS. s K7 i nasi
'Zob C Oahlłuus mat ki ah>oluin,l lin a H lhjfnjK/> Agnl<;x/U Fres r/ecaiKzU Filharmonii -Ob-:i JbleZy nam. żeby muzykę kla-yc/mj /djA P . u , b|jlc, komU. najlcpiq przy W
CMŹ, M takie stereotypowe skojarzenie, że Ir/eha J<l ^ J|allun. „ Uaayk, można shichae węd/ic na balkor,c. uwolnić od lej sztampy, sztucznej powagi.- (M PicUnka. V..ćb ęu m*Li « nam.,a a .. w z MPJ prze/ słuchawki podczas joggingu czy w ■* , ^
^.Jk-Gazeta Wyborcza Wroctaw Z04 01 ^ „ajcttlkq, ltum ,Y ChmielewA,, m Wro
3 Zob R Shusterman. EsU-^kapr^r-.na Awepb* ......
ław |99X
Zob ll.-O Oadamer. Aknubioić ptfhut Sztuka jako gra. ■«
W,o/n«.r/o.llum K Krzemieniowa. Wanerawa WJ