Robert Losiak, Muzyka w aksjotycznej przestrzeni tramwaju

¹

,Mu/>U aksjoi)c/ncj przcstr/

^^aruw.,_JU

57

_s\voj*ł /^^sa^’ ^s/c/cł^,0^^mc /ixi> K^b nic wynika / wewnętrznego przekonania i świadomego wyboru, f ik» Npo⁵⁴^ myślenia ujawnił su; dobitnie w wypowiedziach osób żywo /aintereaowsnwU j _vn.,, a jednak negatywnie ustosunkowuiacvrK • nr/ckaz estetyczny .    ......-

o-ani a i świadomego wyboru.

_Uas>c/n.|. .. jconak negatywnie uM^uITk,wu!S^^n^^b

nr/ckuz estetyczny i artystyczny muzyk.    ? ^d° ^mu,yk' " ^l,amwal^u' ^Wcd,u* ^n,ch

r/ec/pustoić tramwaju, co v..,u fwmula akcU Uk^^i "^y * ^sytuaq‘-^{,aką stw}*^r“ "’^{c lylc}

^r/ ,-zrslniclwa ss ndoórn,    ‘ ke)i jako społecznej manipulacji i publiczne) presji Poczucie uczestnictwa w odgórnie narzuconej syluaci.    *

unelrzneeo znanea>m™»i- -

vji. juk;> stwarza nic

rzucie uczestnictwa w SBórnic nnrzu^ri^T.^,l0-^^CC;!'^{nej mar,,}P^ul-^lct'¹ Potężnejpresj,

^C    . .n /Mnm>n\vnni i ,.    .    •* ^S>^lua‘-J‘ uruchamia mechanizm dystansu, braku

yynętr/nego zaangażowania ze strony bezpośrednich uczestników, skazując z góry zdarzeń,c

/yczne " tramwaju na pozomość i powierzchowność' ‘ W skrajnej interpretacji opisać to m tak. jak uczynił to jeden z uczestników ankiety, odwohnar .i. a- — ■ • ■

,lv'' Ten sposób uoh**~ni—    •

wc-

mu-

mo/na

---j*i- ^wiy /uai

,k. jak uczyni I to jeden z uczcstatk^kwy™^!*^^m^^etac",^op,>a4 J_V» Ten sposób uobecniania muzyk, sprawia Je nrz ,    ' ^rr/>^U-^{ldu loU,}"^amc> pr<_Tagan.

•    , , • |    * P awia, ze przestaje ona przemawiać bezpośrednio, mc służy

budowaniu doświadczenia estetycznego, ale Staje My- przed wszystkim funkcją przekazu newnsch idei. znac/cn, odniesień. Muzyka we wrr^il

.........._{w vl}„a cipiur/n-n I    |>t/emawiac bezpośrednio, nic służy

[dcl znaczeń. odniesień. Muzyka we wwSlT* ^wv>'^lklm    P^r«kazu pewnych

,    .    .    ³    Tocuwskich tramwajach nic była co prawda suinałcm

S. iakim sertsie jak n^ fragment utworu wykorzystywany w telefonie komórkowym, jednak jej obecność, uwikłana w gęsty kontekst reklamowych działań . med.aWt, -------. -

„atm nnwimn irwtvtnf«r.r.-.i~ • r-.n

reklam' L a ”““^j " ^,c,c,on,c komórkowym, jednak jej wena powagą instytucjonalną Filharmonii w^daic s.e'^ ' ^med“^ln>'^{h komcnUrz}>- usankcjono-cyjncj sfery P-ckazów ntz wiązać z kulturową^    *""* ^do

“r"    ^{mU/>kl bC/br0nn}> -    ™    przyjęcia jej lubodrzu-

ccrtia jak meloman, który śwladom.e uczestniczy w koncercie, albo jak przypadkowy przechodzień.

który ^moic Pospiesznie minąć występ ulteznych muzyków To poczucte braku wyboru wobec na-r/uconcj sytuacji rodzi odczucie skrępowania, swoisty dyskomfort estetyczny, a także i pozaeste-tyczny, który może stać się udziałem odbiorcy nawet w pełni podz.clająccgo foniczne czy artystyczne zapatrywania organizatorów akcji. W takiej sytuacji łatwiej uświadomić sobie, że odbiór muzyki, który bywa przecież doświadczeniem wspólnoty, równocześnie wymaga osobistej zgody, wewnętrznego otwarcia, o jakie niełatwo w zgiełku tramwajowej codzienności

W ankiecie przeprowadzonej wśród studcnlów muzykologu na 15 osób zaledwie i w pelm poparły akcję „Tramwa-do Filharmonii", 5 wysunęło znaczące zastrzeżenia, a 7 by ło zdecydowanie przeciwnych (badanu własne autora)

Opisy I komentarze internetowe wskazują na różne sposoby ja drenu sobie" z muzyką w tramwaju, jakie stosowali żerowie, ignorujący jej obecność głośnymi rozmowami, hądż słuchaniem własnej muzyki przez słuchawki ( hitp poi-

» »--- -IrAHffnl Jraie. 1241962)

* -l—... ~.iTvWi kUsYcmei w przestrzeni publicznej,

żerowie, ignorujący jej UUVVIIVa* _r----/HU IW-ll.v-------

tkalna.pl/ncw vMozart-skoncżyl-trasc. 1241962)

' „Pierwsza myśl, jaka przychodzi mi do głowy, kiedy myślę o słuchaniu muzyki klasycznej w przestrzeni publicznej.

■ tej. jaką jest tramwaj czy autobus, to skojarzenie z głośnikami rozstawionymi na ulicach, placach, luwumuch czy racjach w krajach lotalilamych. Sączona w nich propaganda, w tym także bardzo często właśnie muzyka klasyczna, tdujc na myśl gombrowiczowskic 'gwałcenie przez uszy' [    | (Ankieta przeprowadzona wśród studentów murykolo-

iama własne).

” Zob. S. Pietraszko. Pr.ekaz\ i wartości, [w:| tegoi. Studia o kulturze. Wrocław 1992