118 119 (4)

118 119 (4)



- -Przestrzenie euklidesowe


MU

• — *

a)    (P.«) = p(-1)9(-1) + P(2)ł(2);

b)    (P, «) = P(0)ę(0)+p'(0)9'(0);

ł

:) (P <l) = J p(x)q[x)dx, przy czym p, q € jR,(x].

d*) Wskazać taki iloczyn skalarny w przestrzeni Hi [z], dla którego podane dwa wektory będą unormowane i ortogonalne.

Rozwiązanie

a)    Mamy |p0|2 = 62 + (-6)2 = 72, \q012 = (-3)* + O2 = 9, zatem

rn. y , n _ x (Pd»9 o) _6(-3) + (-6) 0    v/2

cos * (?#* 9o) - bTO ~ ~ wr - "t-

Podane wektory tworzą więc kąt —i.

4

b)    Tutaj |p0|2 = 22 + (-4)2 = 20, \q0\2 = (-2)2 + l2 = 5, zatem

cos <* (pCl q0) =


2( 2) + (—4) • 1    4

v'20v/5

W tym przypadku £ (Pc <7d) = *rccos f —

c) Analogicznie

IPoT = J

o

(Po- «o) = J

o

Otrzymujemy więc zależność

cos <* (p0, q0) =


(2 — 4x)2 dr — \qc\


= /(r~


2)^x = I.


(2 - 4x)(x — 2) dr = —j.


M


I ostatecznie <f. (p0» fle) = arccos

d*) Zauważmy, żc wektory p0, gc tworzą bazę przestrzeni liniowej Hi [z). Niech p, q będą dowolnymi wektorami z przestrzeni Hi [z] o współrzędnych w bazie p0, q0 równych odpowiednio (<*1.02], [di.A]. Iloczyn skalarny (•,-), który chcemy określić ma spełniać warunki (p0, p0) = 1, (<7o. flo) = 1 ora* (Po* «o) = 0- Dl* wektorów p. <7 oznacza to, że

(p. 0) = (o;p3 + ar7qo,0ipc + &7o)

= <*ły3i (Po. Po) + <*»02 (Po, «70) + 0T2^1 U0. Po) +    (?0, <70) = <*101 + a702-

Zauważmy ze jest tylko jeden iloczyn skalarny o podanej własności Konkretnie dla wielomianów p = ax + b, q = aj z + A;, gdzie a,b,a\,b\R, zachodzą związki

p = -i(2<z+ MPo - j(« + 2Ł)fl0,    <3= -i(2a, + ii)Pc j(QJ + 2M<7o.

zatem

ip, <y) = —(2a + b) (2ai + bi) -f —(a 4- 2b) (aj -f 2&i).

36    “

# Przykład 12.5

W przestrzeni liniowej C([0,2x]) z iloczynem skalarnym określonym wzorem

2t

a)    obliczyć normy funkcji    1,    i,    2sini —    3cosx;

b)    podać przykład wielomianu    możliwie    najniższego stopnia tworzącego z funkcją

.    . , V6

snu kąt arccos ——.

*    2x

Rozwiązanie

a) Zgodnie z definicją normy mamy |/| = \/{f, f) dla / € C([0,2x]). Tutaj

2n

2 t 83 x dx = -x , 3


ur


Dwunasty tydzień - przykłady


rW«-»-***•'    •■'W


119

I l2 dr = 2x. |x|2 = J

0    o

2t |2sin z — 3cos z|2 = J (4sin3 x — 12sin r cosr + 9cos2 z) dx = 13x,

zatem normy kolejnych funkcji są równe y/2r, 2xi /    \/l3x.

V 3

b) Wszystkie wielomiany stałe są ortogonalne do funkcji sin z, bowiem

2*

(c. sin x) = I (c • sin z) dx = 0 dla c 6 R. o

Poszukajmy naszej funkcji wśród wielomianów stopnia 1 postaci ar + 6, gdzie atb € R, a ^ 0. Mamy

2*    2 n

(ar + 6, sin z) = £(az + 6) sin z dz = a J z sin z dz = -2xa, o    o

2n

|sin r|3 = f sin3 z dx = x o

2r

|az + 6|2 = I (a2z3 + 2a*z + 62) dx = |«V + 4a6x3 + 262*.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
118 119 (4) 118    Przestrzenie euklidesowo a)    (P. Q) = P(-l)d(-l)
s 118 119 118 ROZDZIAŁ 4 giczny w zakresie realizowania w procesie kształcenia w tych szkołach
116 117 (4) 116 Przestrzenie euklidcsowe 3. (aź, y) = 3 (azij y; - 2(crn ) y2 - 2(q X2}»i +4 {orz2)y
118,119 wtórne do zaburzeń mowy, na sytuację szkolną dziecka; danych, kióro umożliwiłyby kontrolę pr
132 133 (3) 132    Przestrzenie euklidesowwę f) / = ł w przestrzeni lin {1 ,sin z, si
Rachunek różniczkowy odwzorowań określonych i o wartościach w przestrzeniach euklidesowych. Pochodne
118 119 Wyróżnik oznaczenia a = 800 d = 850 i, h 75x75x
118 119 11U Rys. 4.1J. Buforowy iawertor z otwartym kolektorem (1/6 7406) UQjj = 5
118 119 Drgania i rozchodzenie się falmechanicznychRuch drgający Ruch drgający jest to taki ruch, w
118 119 (2) -    patrz: marihuana gazowanie -    domowa produkcja
118,119 wtórne do zaburzeń mowy, na sytuację szkolną dziecka: danych, kt umożliwiłyby kontrolę przeb
118,119 (3) Funkcja kompozycyjna metafory wynika także z jej osadzenia w pewnym kontekście. Najbliżs
120 121 (3) 120 37f HlufliTfflą SSjSrrtiTr*ńi Przestrzenie euklidesowe Zatem cos iaz + 6,sin z

więcej podobnych podstron