Scan0037 (4)

cukrzycę. W tych przypadkach choroba brzuszna jest przyczyną nagłej dekompensacji cukrzycy.

Śpiączkę cukrzycową ketonową należy różnicować z kwasicą mleczanową i hipermolalną (hiperosmotyczną). W kwasicy mleczanowej u chorych na cukrzycę hiperglikemia jest miernego stopnia. W moczu i krwi zaś nie stwierdza się zwiększenia stężenia ciał ketonowych. W śpiączce hipermolalnej hiperosmotycznej) stężenie glukozy we krwi jest znacznie zwiększone, pH krwi : HCOj są prawidłowe, natomiast ciała ketonowe w moczu nie występują lub tylko w śladowych ilościach.

U wszystkich chorych nieprzytomnych należy poza tym wyłączyć istnienie:

1)    śpiączki mocznicowej (szaroblada skóra, znaczna niedokrwistość, nadciśnienie tętnicze, znaczne zwiększenie stężenia kreatyniny i azotu pozabiał-

owego we krwi);

2)    śpiączki hipoglikemicznej (nagły początek, spocona skóra, brak cech "wodnienia, szerokie źrenice, hipoglikemia, nieobecność związków ketono-;ch, prawidłowe ciśnienie tętnicze krwi, czasem dodatni objaw Babińskiego, zytywna reakcja po podaniu glukozy);

3)    śpiączki uwarunkowanej wylewem krwi do mózgu (nagły początek, brak vh odwodnienia, prawidłowe lub zwiększone ciśnienie tętnicze, wystąpienie

nologicznych odruchów, prawidłowa lub nieznacznie zwiększona glikemia, występowanie ciał ketonowych, jeżeli chory nie był długi czas głodzony);

4)    śpiączki po napadzie padaczkowym (cechy przygryzienia języka, prawid-e uwodnienie tkanek, niewystąpienie hiperglikemii i ketonurii);

5)    śpiączki wątrobowej (obecność żółtaczki, wodobrzusza, cech klinicznych ^:boratoryjnych miąższowego uszkodzenia wątroby, niewystąpienie hiper-^remii i ketonurii) oraz

6)    śpiączek polekowych (zatrucia barbituranami, salicylanami, glikolem _ ienowym, paraldehydem).

Leczenie kwasicy cukrzycowej polega na (patrz tab. 28):

1) zwalczaniu zaburzeń przemiany węglowodanowej, tłuszczowej i biał-• ej insuliną;

1 wyrównaniu zaburzeń gospodarki wodno-elektrolitowej i kwasowo-zasa-

\3 zwalczaniu przyczyny wywołującej (zakażenie, wstrząs) oraz - leczeniu dietetycznym.

Każdy chory z kwasicą cukrzycową ketonową wymaga leczenia szpitalnego, ychmiast po przyjęciu należy pobrać próbkę krwi w celu oznaczenia Jnia Na, K, Cl, glukozy, azotu pozabiałkowego, pH, pC0₂, HCOj, ~ci hematokrytowej oraz leukocytozy.

Równocześnie należy domięśniowo lub dożylnie (u chorych ze wstrząsem) ryknąć 10—50 j. insuliny krystalicznej i dalej postępować wg schematu nego w tabeli 28. Do pęcherza moczowego należy wprowadzić cewnik na oznaczając półilościowo w odstępach godzinnych wielkość glukozurii Betonurii (glukotestem i ketotestem) oraz ilość moczu wydalanego na •nę. W celu zabezpieczenia chorego przed zakażeniem należy podać ditowo antybiotyk o szerokim zakresie działania.

.ntrolę glikemii należy powtórzyć w odstępach 30-minutowych (dekstros-em) do chwili osiągnięcia poziomu 11,1—16,65 mmol/1 (= 200—300