ScannedImage 35

- 9 -

jednoczesne rozważenie zastosowania tej nauki w konkretnych* palących zagadnieniach dzisiejszego świata w dziedzinie ekonomicznej, społecznej, kulturalnej, etycznej. Wiara jest bowiem odpowiedzią człowieka na słowo Boże, ale udzieloną w konkretnych warunkach jego egzystencji w przestrzeni i czasie. Zwłaszcza w dobie obecnej, nacechowanej olbrzymim postępem nauki i techniki oraz laicyzacją życia ludzkiego, pogłębienie refleksji nad stosunkiem Kościoła i świata staje się rzeczą konieczną.

Temat ten był rozważany na obradach ogólnych i w sześciu sek-cjach gdzie omawiano następujące problemy:

1. Powszechność czyli kai?olickość Kościoła * 2. Odnowa misji /apostolskość Kościoła/

3* Rozwój ekonomiczny i społeczny

4-. Ra drodze ku sprawiedliwości i pokojowi w stosunkach międzynarodowych

5* Kult Boży w zlaicyzowanym święcie

6. Ku nowemu stylowi życia.

Jak widziuy, tylko sekcja I i V zajmowała się problemami teologie zno-liturgicznymi, natomiast w innych dominowały zagadnienia

społeczne_c Jest to wyraz prądów, które nurtują w dzisiejszym, świeci e i żądają także odpowiedzi wiary, jak również wyraz przesunięcia się punktu ciężkości w ruchu ekumenicznym ze spraw dogmatycznych i ustrojowych ku sprawom społecznym, a nawet politycznym.

Z wystąpień katolików na podkreślenie zasługuje referat o.Tucci SJ, "redaktora czasopisma La Civitta Cattolica.

Prelegent zaznaczył na wstępie, że obecni na Zgromadzeniu gólnym w Uppsali katolicy nie czują się obcymi obserwatorami, ale ¹'partnerami zaangażowanymi we wspólne i braterskie poszukiwanie jedności, której Chrystus pragnie dla swojego Kościoła*’. Następnie o.Tucci polemizował z opinią, że Kościół rzymsko-katolicki chce wysunąć się na czoło ruchu ekumenicznego i nim kierować,wskazując, że już w soborowej Konstytucji dogmatycznej o Kościele można zauważyć nowe stanowisko Kościoła rzymsko-katolickiego, polegające na przeświadczeniu, że "Kościół Chrystusowy nie identyfikuje się w sposób absolutny i całkowity z dzisiejszym Kościołem katolickim". Ten dekret o ekumenizmie, jak i Paweł VI wspominają o "Kościołach siostrzanych", co wskazuje na respektowanie zasady autonomii poszczególnych Kościołów w ramach jednego Kościoła Chrystusowego. Kościół katolicki nie mówi dziś o "powrocie" braci odłączonych, ale o "przywróceniu" czy "odbudowaniu jedności", o "pojednaniu się" chrześcijan, co wyklucza dążność do supremacji i zwycięstwa nad innymi Kościołami. Dlatego prelegent wyraził opinię, że Kościół rzymsko-katolicki może wejść do Światowej Rady Kościołów, jako równouprawniony Kościół członkowski i prowadzić dialog ekumeniczny z innymi Kościołami na równej stopie.

Zgromadzenie Ogólne przedyskutowało m.in.sprawę wzajemnych stosunków dotychczasowych między Światową Radą Kościołów i Kościołem rzymsko-katolickim. Uczestnicy Zgromadzenia dokonali oceny prac -Mieszanej Grupy Roboczej, utworzonej w 1965 i składającej