skanowanie0006

15

□    Druga strategia zakłada, że systematyka jest nauką praktyczną i powinna grupować organizmy podobne do siebie. Jest to tzw. systematyka fenetyczna, zwana też numeryczną.

□    O ile podstawą klasyfikacji w systematyce filogenetycznej jest pochodzenie gatunków, a w fenetycznej — podobieństwo, o tyle w trzeciej strategii klasyfikowania organizmów - zwanej systematyką genealogiczną - uwzględnia się oba kryteria i dzieli się organizmy według pochodzenia i podobieństwa. Dzięki uwzględnieniu obu kryteriów systematyka ta stała się syntezą wiedzy o organizmach. W odróżnieniu od poprzednich — konstrukcja takich systemów nie jest sztywna, ale zmienia się wraz z rozwojem nauki.

PODSTAWOWE JEDNOSTKI TAKSONOMICZNE

Porównaniem i opisem różnorodności organizmów oraz porządkowaniem ich w jednolity system zajmuje się systematyka. Nauką, z której dorobku korzystają systematycy jest taksonomia. Jest to nauka zajmująca się teoretycznymi podstawami oraz praktycznymi metodami porządkowania organizmów.

Podstawową jednostką taksonomiczną, czyli taksonem, jest gatunek. Ponieważ system klasyfikacji jest hierarchiczny - grupę gatunków podobnych do siebie i posiadających wspólne pochodzenie nazwano rodzajem. Na podobnej zasadzie tworzy się taksony wyższej rangi. Rodzinę tworzy grupa podobnych, spokrewnionych rodzajów. Rząd to zespól rodzin, a gromadę tworzy zespól rzędów. Typ grupuje gromady, a królestwo składa się z typów.

W polskiej literaturze naukowej przyjęło się, że w systematyce botanicznej i mitologicznej (dotyczącej grzybów) gromada jest nazywana klasą, zaś typ - gromadą. Jest to mylące, ale obecnie dopuszcza się używanie określenia typ dla wszystkich organizmów.