Stadium: estetyczne, etyczne, religijne:
Stadium estetyczna — zmysłowe; człowiek nie jest pochłonięty rzeczywistością, leczmożliwośdami. Bawi nimi swobodnie wyobraźnię, nie czuje się skrępowany, stosuje coraz to nowe kombinację, a życie przekształca w kalejdoskop. Rzeczywistości ledwie dotyka, w żadnym momencie żyda się nie stabilizuje. Jest to typ żyda dat. Gównie artystów, poetów.
,Stadium etyczne - tutaj człowiek skupia się na rzeczywistości. Poważnie i odpowiedzialnie podchodzi do życia. Cechąpodstawową takiego typu życia jest trwanie, które polega na skupieniu i wejściu w siebie samego oraz pogłębianie właściwych przeżyć. Gi ludzie tylko, którzy trwają przy teraźniejszości, którzy chcąją powtarzać, d są prawdziwymi ludźmi, a nie ci, którzy uciekają albo w przeszłość, albo w przyszłość.
Stadium religijne - niewiele różni się od etycznego. Różnica polega tylko na tym, że etyka ma charakter ogólny, ardigja osobisty. Łączą się one ze sobą i przedwstawiająsię estetycznemu typów żyda. Bo etyczno — religijny typ życia wprowadza-Boga do istnienia, a estetyczny - nie.
Religia zadaje człowiekowi męczarnie, godzi w jego interesy, domaga się cd niego absolutnego oddania, nie dając mu nic, co by było korzyścią żydom. Daje ran za to: napięcie i pogłębienie. Człowiek ma tę możliwość, że może dokonać wyboru _albo - albo”. Może zdecydować się na skończoność albo na wieczność. Jest to dężka decyzja, ale człowiek często wybiera tą dężką drogę religii, bo ma tą świadomość, że w tym żydu skończonym nigdy w pełni nie jest sobą.
Żywioł apalliński — ( Apoilo ) jest to postawa, która wyraża ład, porządek, opanowanie, harmonię, równowagę, doskonałość. . .
Żywioł dianizyjslti—( Dionizos ) jest to postawa, która ceni pełnię żyda, zmienność, szaleństwo, namiętność, bezmiar, spontaniczność, brak ganić.
Nitzsche prelerowal postawę dionizyjslcą,.gdyż uważał, że ona była źródłem wgzysjldego,. co w dziejach było wielkie, potężne, twórcze.
Uważał, że „każdy ma taką moralność, jaka mu odpowiada”. Nie ma maralnośd obiektywnej, powszechnie obowiązmjącej. Każdy ma taką moralność, jakąma naturę. Tylko jedni mająnaturę silną a inni słabą. Inna jest moralność silnych, a inna słabych: czyli inna jest moralność panów i moralność niewolników.
Siku ludzie to osoby: stanowcze, sprawne, pewne i bezwzględne w działaniu.
Natomiast ludzie słabi to osoby: litościwe, miłosierne, dtruistyczne.
Kiedyś niewolnicy zbuntowali się przeciwko swoim panom, pomimo, że byli słabsi ale liczniejsi i tylko dlatego zwyciężyła W epoce, która przyszła po bundę niewolników, my żyjemy, a marałność nasza jest moralnością niewolników. Uważał, że „ jedyna j est tylko moralność, moralność panów”.
Krytykował on, wręcz był wrogiem Sokratesą Platona, demokracji i chrześcijaństwa.
Twierdził, że Sokrates jest strasznie apoffióski, i przez to la spontaniczność, żywiołowość jest odbierana ludziom. Natomiast Platona oskarżał o nihilizm, czyli nicość, wg niego nie ma świata zmysłów. •
Oskarżał chrześcijaństwo o deprecjację człowieczeństwa, o „plaloaizm dla ludu”, o ocenianie człowieka w kategoriach dobra i ilą o.obarczanie człowieka grzechem, co jest tylko korzystne dla księży. Chrześcijaństwo -to triumfiudzi niskiego stanu Chrystus dla Nitzsćncgo ma mentalność Pana, ale nie naśladowcy.
7 9