STR240

FUNKCJA ROTACJI

Tu tkwią, jak mniemam, oczekiwania projektodawców. Funkcja ta oznacza bowiem, mówiąc najzwięźlej, wykorzystanie oceny jako narzędzia polityki kadrowej, a więc do awansowania nauczycieli „w górę" na określone stanowiska (np. nauczyciel dyplomowany, starszy nauczyciel) i do pełnienia funkcji kierowniczych, do ewentualnej rotacj: równoległej „w bok", na inne miejsca pracy, odpowiadające ich kwalifikacjom i umiejętnościom lub rotacji „w dół", co oznacza w tym przypadku zwolnienie z pracy. Nie ulega wątpliwości, że tego typu regulator jest konieczny dla zapewnienia odpowiedniego poziomu relacji podstawowych zadań społecznych stojących przed systemem edukacyjnym, tego wymaga tzw. interes społeczny, a przede wszystkim dobro dziecka, które musi być zabezpieczone w wieloraki sposób. Wszelka nietykalność nauczyciela i pewne zabezpieczenia ochronne mogą stać się niebezpieczną barierą izolującą go od potrzeb społecznych, od krytycznych opinii i ocen funkcjonujących w środowisku. W obawie przed negatywną oceną społeczną nauczyciel najchętniej zamyka się w swoim środowisku, a jeszcze chętniej strzeże tajemnicy intymności swojej klasy i lekcji, która faktycznie jest miejscem intensywnych kontaktów społecznych wszystkich osób uczestniczących w procesie kształcenia, a zwłaszcza mikrośrodowiskiem społecznym dla uczniów. Czy głoszony powszechnie w tym środowisku kult spokojnej pracy, bezkonfliktowości, łagodnych obyczajów nie ma w efekcie być akceptacją przeciętności, bylejakości, szarzyzny i rutyny? W związku z tym wprowadzenie większych możliwości wyróżniania i awansowania nauczycieli trzeba przyjąć jako spełnienie postulatów formułowanych w wielu publikacjach. Nauczyciel, jak każdy pracownik, powinien mieć prawo do aprobaty, godnego uznania i satysfakcjonujących nagród za swoje zawodowe sukcesy.

⁷    J. Reykowski: Teoria motywacji a zarządzanie. Warszawa 1975, s. 231.

⁸    BJR. Kuc: Samokontrola, metoda dobrej roboty, Warszawa 1984, s. 34—35.

240