Str 2 1

siłą, która nazywa się wypadkową układu albo sprowadzić do dwójki zerowej. W drugim przypadku występuje równowaga układu.

•    Warunkiem koniecznym i wystarczającym do równowagi płaskiego zbieżnego (środkowego) układu sił jest, albo algebraicznie sumy rzutów wszystkich sił na dwie osie prostokątnego układu współrzędnych były równe zero.

•    Warunkiem koniecznym i wystarczającym do równowagi przestrzennego zbieżnego (środkowego) układu sił jest, albo algebraicznie sumy rzutów wszystkich sił na trzy osie prostokątnego układu współrzędnych były równe zero.

10. omówić reakcję więzów: cięgno, podpora ruchoma, podpora gładka, przegub stały, utwierdzenie.

•    W przypadku cięgna kierunek reakcji jest znany, jest zgodny z kierunkiem cięgna. Cięgno jest wiotkie (linka, sznurek, łańcuch).

•    Podpory ruchome. Należą do nich: podparcie na idealnie gładkiej powierzchni, podparcia na ostrzu - pryzmacie i podparcia w łożysku ruchomym. Reakcja podpory ruchomej jest zaczepiona w punkcie styczności ciała z podporą i ma zawsze kierunek prostopadły do powierzchni podpieranej (niezależnie od kierunków sił działających na ciało podpierane). Podporę ruchomą oznaczamy schematycznie za pomącą trójkąta równobocznego dodatkowo podkreślonego linią, która przedstawia powierzchnię podpierająca.

•    Przegub stały - nieznaną co do wartości i kierunku całkowitą siłę rozkładamy zwykle na dwa wybrane kierunki.

•    Utwierdzenie - nieswobodną bryłę można rozpatrywać jako bryłę swobodną odrzucając więzy ich działania na bryłę zastępując przyłożonymi siłami redukcji.