5. Metoda Koiupaili wyznaczenia pani metrów równaniu I lunachurti krzywej koasumcyjnej:
a) polega na wyznaczeniu panimetrn równaniu znnjdującogo *»iv w wykładniku,
b) nie wymaga odręcznego wyrównttniu przed ohlic/aniem parametrów,
c) pozwala na iineary/aęię równaniu poprzez pierwiastkowanie.
d) pozwala na lineary/ację równaniu poprzez logurytinowanie,
e) żadne z powyższych.
6.
Krzywa całkowa (sumował odpływu:
a) może być wykreślana w prostokątnym skalowania osi: [s], [mV |,
b) dla Wisły w Warszawie jest krzywą rosnącą.
c) przedstawia związek pomiędzy sumami
układzie współrzędnych o jednostkach odpływów w poszczególnych łatach
hydrologicznych.
d) wykreślana w dowolnym
e) żadne z powyższych.
układzie skośnym jest zawsze krzywą nicrosnącą.
7. Metoda ADCP służy do określania:
a) współczynnika spływu powierzchniowego dla obszarów górskich,
b) współczynnika odpływu dla dowolnej zlewni,
c) rozkładu prędkości i stanu wody.
d) rozkładu prędkości i przepływu wody,
e) żadne z powyższych.
8. Metoda największej wiarygodności:
a) ma zastosowanie przy wyznaczaniu parametrów funkcji gęstości prawdopodobieństwa.
b) poszukuje maksimum funkcji wiarygodności,
c) poszukuje minimum wartości logarytmu funkcji wiarygodności,
d) wyznacza parametry rozkładu prawdopodobieństwa na podstawie wartości momentów
statystycznych.
e) żadne z powyższych.
9. Hydrolodzy często przyjmują rozkład gęstości prawdopodobieństwa przewyższenia przepływów maksymalnych rocznych jako Pcarsonn III typu, gdyż:
a) taka jest fizyka tego procesu,
b) można udowodnić, że tc przepływy podlegają właśnie takiemu rozkładowi,
rł nhwrwnwanp krzvwe częstotliwości łych przepływów posiadają kształty zbliż
zbliżone do
✓ _
c) obserwowane krzywe częstotliwośei tych przepływów krzywej Pearsona III typu,
d) krzywa ta jest wygodna w zastosowaniach praktycznych
e) żadne z powyższych.
10. Metoda Dębskiego wyznaczania krzywej prawdopodobieństwa przewyższenia przepływów maksymalnych rocznych do określaniu współczynników zmienności i asymetrii
a) momenty statystyczne II i III rzędu,
b) momenty statystyczne II i IV rzędu,
c) decyle di, d5 i d^.
d) decyle Ć2, d4 i d8,
e) żadne z powyższych.