縠gna砮k9

縠gna砮k9



99

RocdsiaJ 4

TRE艢CI KSZTA艁CENIA 4.1. litota tre艣ci kaitaloenla

Tbe艣ci kszta艂ceniu s膮 lym elementem procesu kszta艂cenia, kt贸ry stanowi przedmiot szczeg贸lnego zainteresowania teoretyk贸w i praktyk贸w edukacji, niewiernie od jej szczebla i rodzaju. Tym samym s膮 one przedmiotem ustawicznych boulan nsz dyskusji naukowych i debat prowadzonych w艣r贸d os贸b odpowiedzia艂. Dych za ich dob贸r i realizacj臋. Dotycz膮 one najcz臋艣ciej zakresu tych tre艣ci, ich doboru, warunk贸w realizacji oraz powi膮zania z celami i ocenianiem.

Wyja艣nienie istoty 鈥瀟re艣ci kszta艂cenia'* jest spraw膮 trudn膮, mi臋dzy innymi dlatego. ile w tiiraturae pedagogicznej, a tak偶e slownikowo-cncyklopcdyczncj (leksy-higifli im jj brak jest jednomy艣lno艣ci w rozumieniu tego terminu. Przede wszyst*

kim bardzo cz臋sto nucony tych opracowa贸 pos艂uguj膮 si臋 terminami tradycyjnymi l Qpc bdd Biucnoia. program nauczania czy materia艂 nauczania. Nie jest to po-prawne. gdy偶 tre艣ci odnosz膮 si臋 w jednakowym stopniu do nauczania, jak i do ucz臋-aa si臋. 2 formu艂owanych przez nich definicji wynika jednak, te cho膰 pisz膮 o tre艣-ctaeb nauczania, to rzeczywi艣cie chodzi im o tre艣ci kszta艂cenia. Ponadto nie s膮 dok艂adnie wyja艣nione relacje mi臋dzy takimi poj臋ciami jak: tre艣ci kszta艂cenia, program kszta艂cenia, materia艂 nauczania (kszta艂cenia). Do艣膰 cz臋sto, zw艂aszcza na grancie praktyki pedagogicznej, poj臋cia te s膮 u偶ywane zamiennie, co r贸wnie偶 me jol poprawne.

W ochr lepszego zrozumienia istoty tego poj臋cia przedstawione zostan膮 niekt贸re 艂af膰oej charakterystyczne Jego okre艣lenia, formu艂owane przez powszechnie znanych prTrdsttwicieFidyduk tyki og贸lnej. Rozpocznijmy jednak od definicji samego przedstawione) w uj臋ciu s艂ownikowym. Ot贸偶, wed艂ug S艂ownika /pjhr/flkHgo pod rad. W. Doroszewskiego, pod poj臋ciem 鈥瀟re艣膰" nale偶y rozumie膰:

I) to. o czym m臋 m贸wi, co przekazuje odbiorcy dzie艂o sztuki,

2) to, co stanowi istot臋, sem czego艣 (w liczbie mnogiej sk艂adniki, wa偶ne elementy

d艅palju

3) subsroinj臋 wype艂niaj膮ca co艣 (ca艂kowicie 艂ub w du偶ej cz臋艣ci) lub zawarto艣膰, a w mze/emy przeno艣nym: n膮jleps/a wybrana, cz臋艣膰 czego艣, wyb贸r1.

7. definicji tej niewiele wynika dla wyja艣nienia istoty poj臋cia 鈥瀟re艣ci ks/tui-crau'* Ulatego te/ konieczne jest odwo艂anie si臋 do literatury pedagogicznej.

chocia偶 Wyst臋puj膮c w nic) definicje 鈥瀟re艣ci kszta艂cenia鈥 r贸偶ni膮 si臋 mi臋dzy sob膮, niekiedy nawet istotnie.

Wed艂ug Ct Kupisicwicza, na tre艣膰 kszta艂cenia sk艂ada u臋 ca艂okszta艂t pod-stawowych wiadomo艣ci i umiej臋tno艣ci z dziedziny nauki, techniki, kultury, sztuki oraz praktyki spo艂ecznej, przewidziany do opanowana przez uczni贸w podczas ich pobytu w szkole1. Podobne elementy tre艣ci kszta艂cenia dostrzega r贸wnie偶 F. Bere-foicki, kt贸ry pisze: tre艣ciami kszta艂cenia okre艣la si臋 system wzajemnie ze sob膮 powi膮zanych wiadomo艣ci, umiej臋tno艣ci, nawyk贸w i do艣wiadcze艅2.

Najbardziej skondensowane uj臋cie tre艣ci kszta艂cenia przedstawia B. Niemierko: Tre艣ci膮 nauczania jest - najpro艣ciej - to, czego si臋 naucza. Opr贸cz tego. czego si臋 naucza, w analizie procesu kszta艂cenia wa偶ne s膮 jeszcze, wed艂ug mego, talde czynniki jbk; kto naucza, kogo naucza i w jakich warunkach prowadzone jest nauczanie鈥.

Podobnie kr贸tko, ale inaczej definiuje to poj臋cie W. Oko艅 w Nowym s艂owniku pedagogiesnym. Tre艣膰 kszta艂cenia - to, wed艂ug niego, 鈥瀘dpowiednio uporz膮dkowany zas贸b informacji i czynno艣ci, kt贸rych opanowanie ma umo偶liwi膰 b膮d藕 u艂atwi膰 cz艂owiekowi ukszta艂towanie jego stosunk贸w ze 艣wiatem go otaczaj膮cym鈥3 4. Tak wi臋c w tym uj臋ciu istot臋 tre艣ci kszta艂cenia stanowi膮 dwa czynniki: Informacje 1 czynno艣ci, kt贸re maj膮 by膰 opanowane przez ucz膮cych si臋.

Bardzo szeroki zakres terminowi 鈥瀟re艣ci kszta艂cenia鈥 nadaj膮 autorzy Nowtgo s艂ownika pedagogiki pracy. Przez tre艣ci kszta艂cenia rozumiej膮 bowiem om 鈥瀦as贸b fakt贸w, poj臋膰, teorii wprowadzonych do nauczania wraz z okre艣leniem umiej臋tno艣ci opartych na opanowanej wiedzy i do艣wiadczeniu, a ponadto prze偶ycia s艂u偶膮ce zrozumieniu i przyswojeniu warto艣ci moralnych, intelektualnych, estetycznych. Do tre艣ci kszta艂cenia zalicza si臋 te偶 metody i procesy naukowego my艣lenia i druhna, technik臋 pracy umys艂owej i czynno艣ci wspomagaj膮ce rozw贸j fizyczny. Zakres tre艣ci kszta艂cenia jest wyznaczany potrzebami spo艂ecznymi i konieczno艣ci膮 przygotowania ucznia do dzia艂alno艣ci jako cz艂owieka, cz艂onka narodu, spo艂ecze艅stwa, rodziny, obywatela pa艅stwa鈥5.

Opr贸cz tej og贸lnej definicji tre艣ci kszta艂cenia wyja艣niaj膮 oni r贸wnie偶 poj臋cie tre艣ci kszta艂cenia zaw odowego, kt贸re - jak twierdz膮 - wyznaczane s膮 na podstawie analizy zada艅 wykonywanych w danym zawodzie, a zatem dla ka偶dego zawodu potrzebny jest inny zakres tre艣ci kszta艂cenia. Tre艣ci kszta艂cenia zawodowego znajduj膮 odzwierciedlenie w odpowiednich dla danego zawodu przedmiotach nauczania zawartych w programach kszta艂cenia. S膮 lo:

-    przedmioty humanistyczne,

-    przedmioty og贸lnoziwodowt,

1

C/鈻 Kupiuowkz, 1'fflhlMsy.<tyM()艂iog贸lntj.up.cii;\65.

2

1P. (kre偶niki, og贸lna u :anile, KosaJm 1994,169

3

*Poi. W. OkMkAW)'.. ,Of> (it.s.411.

4

P芦 T.W Nowacki, K. Korobiowsb^micta, B Baruuk, Somydarnikflatopklpn WSP W, Wjrum 2000,1210

5

1 tt. Nteuticiko, Mioty wviui.. .op.cti.t 6t


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
?egna?ek3 II II Tre艣ci luzdcgo redanu powinny stanowi膰 kwintesencj臋 dorobku naukowy pnacsfrinyeh dy
IMAG0331 (3) Formalizm dydaktyczny powsta艂 pod koniec XVIII wieku Tre艣ci kszta艂cenia s膮 艣rodkiem roz
-    Nauczyciele realizacj臋 tre艣ci kszta艂cenia. Tre艣ci kszta艂cenia s膮 realizowane
32838 skanuj0037 74 Cz臋艣膰 III. Hnmowlcdza 鈻爓nrii. Towarem takim s膮 stopnie, tre艣ci kszta艂ceniu s膮 to
?egna?ek1 JO Rozdzia艂 6METODY KSZTA艁CENIA 6.1. Poj臋cie i klasyfikacja metod kszta艂cenia Puj臋cie 鈥瀖e
22232 skanuj0016 Tre艣ci膮 miejscowego planu zagospodarowania s膮 nast臋puj膮ce ustalenia: 鈥
41872 Test A fest nr j Test zawiera 10 zada艅 zwi膮zanych z tre艣ci膮 rozdzia艂,, * , ka偶dym zadaniu s膮

wi臋cej podobnych podstron