m
3) mennic wspferanr komputerowo, w którym komputer występował jako W dek ułatwiający opanowanie określonych treści kształcenia (np. projektowani^ przez uczniów lokalizacji fabryk, rysowanie ni ekranie monitora komputer wtfoimp gojpodarczych itp,);
3} ihcłe komputera jako bazy danych lub uporządkowanej pamięci',
Obecnie, ni podstawie dotychczas opracowanej teorii zastosowania komputery w edukacji można wyróżnić dwa zakresy zastosowań komputerów:
- kształcenie wspomagane komputerem;
- kształcenie zarządzane komputerem*.
Aktualnie bardziej rozwijany jest pierwszy zakres, ale drugi (zwłaszcza w przy. podku komputerów multimedialnych w powiązaniu z Internetem) staje się coraz hardziej atrakcyjny poznawczo.
Kształcenie wspomagane komputerem może być realizowane w postaci dwóch
1) podejście podstawowe - polega na przekazywaniu przy pomocy komputera całości lub zasadniczych części treści przew iddsnych do opanowania w programie kształcenia, wiązaniu tych treści w spójną całość oraz odpowiedniemu ich przetwarzaniu,
2) podejście pomocnicze - polep na uzupełnianiu i wzbogacaniu przy pomocy komputera pewnych sytuacji dydaktycznych, na upoglądawianiu przekazywą. nyth treści, wykorzystywaniu komputera do różnego rodzaju ćwiczeń, do sprawdzania i oceniania osiągnięć szkolnych itp.
Fonidtow liierataRr mymaemaoc są jeszcze inne podejścia (strategie) komputerowego wspomagania kształcenia, a mianowicie:
- mechaniczne kształtowanie nawyków (komputer jako narzędzie służące ćwiczeniu określonych umiejętności i przekształcaniu ich w nawyki);
- korepetycyjne (umożliwiające prowadzenie dialogu między użytkownikiem a komputerem);
- symulacyjne prezentowanie sytuacji i przebiegu pewnych zjawisk, np, przemieszczania się fali morskiej powstałej w wyniku trzęsieniu ziemi na dnie oceanu, przebieg jakiejś bitwy historycznej itp.);
- addujące (modelowe przedstawianie sytuacji świata rzeczywistego, projektowanie sytuacji dydaktyczno-wychowawczych).
S Kwiatkowski zwraca jeszcze uwagę na taką funkcję komputerowego wspo-migania kształcenia juk projektowanie przy pomocy metod i technik komputerowych oraz automatyzację kontroli I oceny osiągnięć szkolnych1 2. Twierdzi on, 2c pierwsze próby w zakresie projektowania wspomaganego komputerem miały 0>jcj9cc w końcu lat pięćdziesiątych XX wieku | itoww** były do UmmM inił>Zyn i urządzeń, u w kolejnych lnach również do projektowania procesów ffi jukcyjnych* Obecnie komputery stolą również wspomaganiu kszaadcem uczniów I $nKicntów w zakresie opanowania sztuki projekkwmi W tym przypadku nfi współpracy uczniów (studentów) % komputerem zależy od cech momf jprzętu. oprogramowania, przedmiotu projektowana ortz pwwidywmych wy* tfw końcowych. Zdaniem S. Kwiatkowskiego, współpraca ta powiam przebieg# według następującego algorytmu: j) uruchomienie terminalu (monitoragraficznego);
2) wprowadzenie danych idcntyfikacjjnjeh; j) wybór odpowiedniego zbioru danych;
4) wybór programu lub przedmiotu;
5) wprowadzenie danych (założeń projektowych),
6) nnaliza realizacji (odpowiedzi systemu);
7) porównanie uzyskanego wyniku (obliczeń, rysunku, wykresu, idami i wy*
kami przewidywanymi | ewentualna zmiana założeń'.
Współpraca ta ma charakter dialogowy (bowmacyjny) i dzięki temu modro jest dokonywanie wielokrotnych zmian struktury wewnętrznej [■njrhnif gft obiektu oraz wartości sygnałów wejściowych (hipotezy rozwiązań probto) u do osiągnięcia założonych parametrów sypalów wyjściowych.
Weryfikacja teoretyczna proponowanych rozwiązań polega na mirzie nery* toryczncj, która poprzedza wprowadzenie danych nrjściowycłi Natomiast wary#-beja empiryczna dokonywani jest przez komputer przy pomocy odpowiednich programów symulacyjnych, a jej pozytywny wynik jest równoznaczny z przyjęcia hipotezy rozwiązania problemu (projektu).
Natomiast zastosowanie komputerów do automatyzacji bitruii I ueciy w gnlęć szkolnych rozpoczęło $jf w buch sześćdziesiątych XX wieku i wypnedab znacznie projektowanie wspomagane przez komputer oraz komputerową symulację określonych zjawisk i procesów.
Automatyczną kontrolę i ocenę uzyskiwanych przez uczniów (studentów) wyników kształcenia można prowadzić przez bezpośrednie panoszenie odpowiedzi z urządzenia wejściowego komputera lub rejestrowanie tych odpowiedzi I odpowiednich nośnikach informacji. Kontrola ta dokonywa jest pny pomocy odpowiednich testów dydaktycznych. Najczęściej wykorzysiywaąw^Bcdi testy pisemne i praktyczne; związane z symulacją sytuacji rzeczywistych ■również z pewnością wykorzystywane lesty (szczególnie w kształceniu | zabesi języków obcych), które wymagają fonicznych urządzeń wejściowych*.
Coraz ważniejsze stawać się będzie stopniowo wybrzniywiiie Umputf me jako przekaźnika informacji oraz urządzenia służącego ich potw)|n gazynowamu. ale jako środb dydaktycznego, umoiliwająccgo sblegfle
1 Ibidem, i 136. 'ibidem, i 137,
1K- KwMti, toAi i urólilt (rj Maj(o0 « imtti hpihiycmI mllu, rtd M. M, W IMTUi, KwmMdwJM I M
1 SM Krafośi, bmfmury w procek hulako i urufmU obły, Wmówi I9W, ittt
SM. KwUowki, Kaiulmit npmtoot prtn lump*" |w.| Cl Kupitlcwic/, Miawf Mfoft W, VkumlNUUMtt