0009801

Pr.

( 158)

Pr.

przepaści są uważane jato mieszkania czartów i bezbożnych. (Genes. Cap. 1. 7. etc.)

PRZEŚCIERADŁO Siudon. Znaczy 1) Obrus czyli prześcieradło. Et accepto Corpore Joseph, involvit il-lud Sindone munda, 2) odzienie czyli suknią płócienną. Dabo vobis tri-ginta Sindones , mówił Samson do o-wych młodzieńców, którzy mu towarzyszyli na godach weselnych. Znaczy jeszcze pewny rodzaj zawinięcia , którym sobie niewiasty okrywają głowy. Sindonem fecit et ve/i-didil; jest domuiemamie : że ten u-biór pochodzi! od Sidoniów, których nosi! imię. (Judic. Cap. 14. Prover. Cap. 31.)

PRZESLAD0WAN1E Persecutio. Prześladować, jest to maxima Zbawiciela , iż wszyscy ci, którzy zechcą żyć w pobożności, znosić będą prześladowania. Omnes qnipie volunt vivere in Christa desu, perseeutinnem palicntur. Po wszystkie czasy prześladowanie bywało dziedzictwem wybranych i ludzi dobrych. Abel był prześladowany od Kaina aż do śmierci , Jakób od Esaua, Józef od swych braci, Izraelici od Faraona, Job od szatana, od żony, i od swych przyjaciół ; Dawid od Saula , Prorocy ponosili wielkie prześladowania ze strony królów Izraelskich, św. Jan Chrzciciel był skazany na śmierć od Heroda. Sam nawet Zbawiciel, który chciał nam zostawić przykład wszelkich cnot, których nauczał, umarł pośród najokropniejszych prześladowań. (11. 'Pinioth. Cap. 3.)

Słowo to prześladować bierze się częstokroć w sensie prześladowania. Si me perseeuti sunt et vos pcrsequen-tur, mówił Chrystus do uczniów swych ; bierze się także niekiedy w sesnie mniej nienawistnym za słowo zwyciężyć. Dixit inimicus, persequar et comprehendam eos. —Wyszukiwać rzeczy jakowej z zapałem. lnquire pacem et perscquere eam. Tudzież za doświadczenie. Jusie, quod justum est persequeris. Skłonisz się mocno do zachowania sprawiedliwości.

PRZEJŚCIE albo przeniesienie, Transmigratio, Translalio. Odmiana mieszkania, czyli przeniesienie się z jednego krajn na zamieszkanie do innego. Tran siata est omnis Judaea translatione perfecta. Lud Izraelski został przeniesiony zupełnie tak, iż niezostalo ani jednej osoby na da-wnem miejscu. Cztery przejścia czyli przeniesienia Żydów, rachują się do Babilonii, wszystkie za Nabuchodono-zora. Pierwsze stało się czwartego roku Joakima, kiedy Daniel i inni niektórzy przeprowadzeni byli w nie wolą do Chaldei. Drugie za czasów Sedecyasza, trzecie i czwarte w różnych czasach, i w tem ostatniem reszta jaka pozostała w Judei, przeprowadzona była do Babilonii. Dziesięcioro pokolenia, były także przeniesione najpierwej od Teglatphalas-sara, który zabrawszy znaczną ich część, przeprowadzi! do Labkla, do Habor i Haa , potem od Salmanazara, który opanowawszy Samaryą , przeniósł resztę królestwa Izraelskiego do Assyryi nad rzekę Gozan, i do miast

Pr.

( 159 )

Pr.

jyfedów. Z tych Izraelitów będących w niewoli, wielka liczba za czasem powróciła do swego kpaju, dopóki trwało panowanie Persów i Greków, a reszta pomnożyła się i rozprószyła po wszystkich prowincyacb Wschodu. Ci to są od nich pochodzący, którzy się znajdowali ze wszystkich stron Azyi w Jerozolimie na dzień Zielonych świątek, i do nich św. Jakób przesłał list swój pod tym tytułem:

» Dziesięciu pokoleniom rozproszenia. « (Jacob. Cap. i.)

PRZEZNACZENIE Praedestinatio. To słowo pochodzi od owego: Przeznaczam , Praedestino, i znaczy w sposobie mówienia kościoła , wyznaczyć rzecz jaką do pewnego końca, i przygotować środki dla dostąpienia go z pewnością, i toć jest co należy do Boga samego, Loąuimur Dei sa-pientiam in mysterio, quam prae-deslinauit Deus (tnie saecula. Opowiadamy mądrość Boga, zamkniętą w swojej tajemnicy, którą przeznaczył przed wszystkiemi wiekami. Tak przeznaczył Bóg, aby należący do liczby przeznaczonych, byli kiedyś stosowni do obrazu Syna jego, któ-tych ukochał po wszystkie wieki. •Których zaś przeznaczył, tych i • powołał, a których powołał tych i •usprawiedliwił, których zaś usprawiedliwił, tych i uwielbił. « Przeznaczenie tedy niczem innein nie jest, tylko wybranie zupełnie darem dane, które Bóg uczynił od wieków, pewnej liczby osób, których przejrzał' i wydobył z massy zguby dając im chwałę wieczną i środki potrzebne, któ-reby ich niezawodnie do niej doprowadziły. Wyniosły Duch człowieka, który niemoźe ani pojąć ani stać się zupełnie podległym układa wzlędem tego wybrania wielorakie badania przeciw którein Apostoł wystawia, głębokość sądów Boskich, dawszy wprzód na udowodnienie tej ppawdy przykład Jakóba i Ezaua. »To (mówi » on) widzimy nie tylko na Sarze, ale »też i na Rebece, która miała dwóch " synów za jednćm porodzeniem z •Izaaka naszego ojca. « Ponieważ pierwej nim się narodzili, i pierwej nim uczynili co dobrego lub złego, ażeby ustanowienie Bogaocalało podług jego w’ybrania, nie z powodu ich spraw, ale z woli tego, który wzywa, powiedziano: pierworodny będzie podległy . po nim narodzonemu , tak jako znajduje się napisano, ukochałem Jakóba, a znienawidziłem Ezaua.

•    Gdy bowiem jeszcze narodzeni nie » byli, albo nim co dobrego uczyni-” li, lub złego, ażeby podług obra-^ł nia przedsięwzięcie Boga utrzymało •się, nie ze spraw, ale z woli po>

•    wiedziano jest mu, że starszy będzie

•    służył młodszemu, jako napisano •jest: Jakóba ukochałem, Ezaua zaś » w nienawiści miałem. • Miłość tedy Boga odwieczna i darem dana, jest. podług Apostoła , jedynym powodem przeznaczenia świętych. Jakoż Bóg cóż ukochał w Jakóbie? jeżeli nie-dar darmo dany swego miłosierdzia, a cóż znienawidził w Ezawie, jeżeli nie grzech w którym się urodził? On nadaje jednemu dobro , które chce miłować, ale znajduje on w drugim złe, które chce potępić. SS. ojcowie, i znakomitsze szkoły kościo^