03201

Dowcipny — Droga

Drogi — Drżeć

Dowcipny.

Głupi nigdy nie będzie dowcipnym, ale często się trafi, że dowcipny bywa głupim. — A. Fre. 11. 247.

Dowiadywać się.

1.    Nie dowiaduj się po czem ci mało. —

Żar. 179.

Dawno powiadają... — Tamie.

T. j. nie dopytuj się u ludzi, co sądzą o twoich brakach i stronach ujemnych.

2.    Pod szkapa się dowiedział, że na szka

pie siedział. — A. Fre. 11. 245. Dowód.

1.    Dowody srebrne, żydowskie, najmocniej

sze. — Knap. Ad. 836.

Kubany.

2.    Dowody z piasku uprzędzione. — Brz.

z Zygr. Pap.

Naciagane.

3.    Insza dowodem, insza popierać co sprze

cznością. — A. 31. Fre. 88.

t. j. zaprzeczaniem.

Doznać.

Kto doznał, ten poznał. — A. Fre. 11.

213.

Dozór.

1.    Duszy sprawa nie ma, kiedy nie ma do

zoru. — A. 31. Fre. 34.

2.    W wielkich zapędach bardziej rzecz na

dozorze zależy, niżeli na robocie. — A. 31. Fre. 34.

Dół.

1.    Bezpieczniej dołem. — Brz.

Bac. Qui sedet in bumi, non habet ubi ca-det. — Brz.

Por. u Adal. N. 3.

2.    Jak się góra trzęsie w dole, u szczytu

się rozpada. — A. Fre. 11. 228.

3.    Jedna święte i świeckie w dół garnie

u    O

łopata. — Brz. z Pot. Jow.

4.    Kto pod kim dołki kopie, sam się w nich

topi. — Zienlc. 202.

Często gęsto w dół wpadnie, kto pod kim kopie. — Brz. z Pot. Wiać.

Por. u Adal. N. 8.

5.    Łacniej z dołu sądzić, niż z góry rzą

dzić. — Brz. z B. J.

Drabstwo.

Z drabstwa, przyszedł do hrabstwa. — Brz.

Z drabowania, rozboju, grabieży.

Drapać. Drapać się.

1.    Drapie się, choć go nie świerzbi. — Brz.

2.    I drapie i głaszcze. — Brz.

Drapak.

Dał drapaka. — Niez.

Uciekł.

3.    Droga, zawsze droga. — Z nr. 265.

Wszystko pospolicie tanie co złe, a droga czy dobra, czy zła. zawsze droga. — Zól. Mam. 201.

4.    Idź prosta droga, a nie zbłądzisz. —

Niez.

5.    Jaka noga, idziesz droga, Bożeć łaski

Lr    O C/⁷    Ot/'

nalej, tak postępuj dalej. — L. Baran.

Wien. 94.

6.    Komu droga, temu czas. — Brz.

.... temu i czas. — Niez.

Por. u Adal. N. 12.

7.    Nie obieraj błotnej drogi, gdy sucha

można jechać. — A. 31. Fre. 91.

8.    Nie wskazuj drogi jeżeli jej dobrze nie

znasz, bo zbałamucisz tylko. — A. Fre. 11. 229.

9.    Przy rozstajnych tylko drogach zbłądzić

można. — A. Fre. 11. 224.

10.    W długiej drodze, niepodobna nie po

tknąć się albo czasem i ulguąć. — A. 31. Fre. 96.

11.    Wyjechawszy w drogę, spodziewać się

i niepogody. — A. 31. Fre. 96.

Drogi.

Drogie dzieci, bo drogo je opłaca serce rodziców. —A. Fre. 11. 254.

Drogie.

Czego niepotrzeba, to i za szeląg drogie. — Brz.

Drogość.

1.    Drogość wielka, jednym zębem trzeba

chleb jeść. — Brz.

2.    Di •ogość z ludzkiego rozumienia i chci

wości pochodzi. — Brz.

Drożyć się.

Droży się, jak Sowizdrzał ze swoją żona. — Niez.

o

Druh.

Lepsze sto druhów, niż rubli w kalecie; lecz to gorsza, niet druhów bez ru-blów na świecie. — Jagód.

Drukowane.

Prawda, bo drukowane. — Niez.

Drwić.

1.    Czy drwisz, czy o drogę pytasz? — Niez.

Por. u Adal. „Kpie“ N. 2.

2.    Drwij sobie bratku ze wszystkiego, a

przyjdzie czas, że z ciebie zadrwi wszystko. — A. Fre. 11. 256.

Drzeć się.

Drze się, jak wór dziurawy. — Brz. z J. M.

Drżeć.

1.    Drży jak liść osikowy (jak listek

ny). — Niez.

Por. u Adal. N. 2.

2.    Drży jak polotka.

os i czy-

Droga.

1.    Czesio droga prosta, zygzakom nie spro

sta. — A. Fre. 11. 218.

2.    Droga nie tuczy, ale rozumu uczy. —

Niez.