0011901

=---

95

a

?

uprzykrzywszy i obrzydziwszy sobie tego śpiewaka, zarzekłem się więcej i zarzekam odtąd z towarzystwem się mieszać, i z niem przestawając zasiadać.”

Bodaj więcej ten śpiewak w tym dworze nie bywał, Co go nikt w jednem miejscu dwakroć nie widywał. Zaprawdę gdy się z swemi on rozwiedzie głosy,

Aż się na głowie wstawać wszytkie zdadzą włosy. Ptaki z góry rozpłasza, mózg nam we łbie suszy, Gardło sobie drąc, cudzej ciężko czyni duszy.

POWIEŚĆ XVII.

Pytano Lokmana proroka:

—    „Rozumu zkądeś się nauczył?”

Odpowiedział:

—    ,,Od niewstydliwych i nieobyczajnych; gdyż cokolwiek mi się u nich nie podobało, tego się zawsze sam strzegę.”

Nie najdzie tak litery prostej ani słowa,

Żeby z nich nie pożyła czego mądra mowa;

A przed głupim choć sto ksiąg każesz czytać róż-

[nych,

Przecię on o zabawkach będzie myślał próżnych.”

A

i

~s«!