0070

68

O KLEJNOCIE

to dowodnie listy koronne świadczą, i wiele Toporów de Subin opowiadają a potem to biała głowa wniosła w dom Nałęczów, jako przywilej czarnk. o tern.

Setaegius judex curiae, za Władysława łęczyckiego książęcia, pisał się de Subin,

0    którym listy koronne powiedają i list klasztora trzemeszeńskiego, w roku 1287.

Bestrzyka podskarbiego koronnego, ibidem de Subin wspomina także list klasztora trzemeszeńskiego, w tymże roku.

Wojciecha podkomorzego koronnego, ibidem de Subin tenże przywilej tegoż po-mienionego klasztora opowieda, roku tegoż, i inszych wiele.

Andrzeja Tyczyńskiego wspomina Kromer, acz w leciech młodych, ale w cnocie przodków jego zupełnej i statecznej miłości przeciwko rzpltej. Ten gdy baczył króla Władysława Jagiełłą ugodę niepożyteczną koronie polskiej z bratem w Litwie, o czem Kromer pisze libro 20, a to było circa annum 1430, — jako tego misternie obronił, że ona ugoda ich rozerwana była, a Kamieniec przy koronie polskiej został, o tern w histo-ryi szerzej czytać będziesz.

Jana Miąższego wspominają historye, Miechowita go zowie Nazyanem; ten po onej fortunnej bitwie pruskiej za Jagiełłą króla, gdy się Niemcy znowu zbierali, chcąc się poprawić a pomścić rozlania krwie, gdy ich było 90 tysięcy porażono, mieli znowu wojska dziesięć tysięcy. Tam ten Jan mając pewną wiadomość o nich, zebrał się jako mógł z przyległymi sąsiady, pany i rycerstwem polskiem, niechcąc onych Niemców ku Marborku puścić do drugich Krzyżaków, potkał się z nimi mężnie u Koronowa, jako Kromer pisze: Ibi Joannes Ostrovicius cognomento Nazyanus, gente Toporus, adacto equo, vexiliferum hostilem óbtruncat, vexilumque, guo uno totus eorum exercitus (itidem atgue noster) utebatur, abripit. etc.

Zatem się wojsko nieprzyjacielskie strwożyło i osłabiło. Naszy rześko na nie natarli

1    na głowę porazili, drugie w pogoni rozgromione byli, aż noc ostatkowi przeszkodziła. O czem czytaj u Kromera księgi siedmnaste, u Miechowity czwarte.

Piotra sufragana krakowskiego, mianowanego biskupa krakowskiego, opowieda historyk, po Janie Radlicy z domu Korab, wszakoż niż mu przyniesiono sakrę, umarł. Po nim obran Piotr Wiszych z domu Bróg, wszakoż i ten potem był zrażon od Wojciecha Jastrzębca. O czem niżej będziesz czytał pod herby pomienionemi.

Stanisława z Chobrza, chorążego krakowskiego i kraj czego króla Olbrachta, wspomina list klasztorny w roku 1469. Potem i za Zygmunta Starego, w roku 1504.

Zbigniewa podkomorzego krakowskiego, marborskiego starostę, wspominają historye przy synie Janie, który był pojmany w Wołoszech, a potem uszedł z więzienia. O czem Miechowity księgi czwarte czytaj. To było za Olbrachta. Tegoż Zbigniewa córka była za Mikołajem książęeiem ratyborskim. O czem czytaj ibidem et eodem.

Mikołaja wojewodę ruskiego i Gabryela brata jego wspominają historye, że byli porażeni z rotami w Wołoszech, za króla Olbrachta. Miechowita, libro 4. Cromer libro 30.

Barbarę, kasztelankę krakowską, córkę wojewody ruskiego wspomina epitaphium w Tarnowie pisane w te słowa: