410
O KLEJNOCIE
peregrynował; Maltę, Sycylią, brzegi afryckie nawiedził; potem się, przyjechawszy do Polski, ożenił; miał Małgorzatę Sobiejuską z Starozrzeb, synowicę Wojciecha biskupa przemyskiego, o którym pod Do legą czytałeś. Córki tego sędziego ciechanowskiego te były: Dorota Wodyńska, kasztelan kaliwska, Anna Radzanowska, który się pisze in Radzanów et Uwnow Tiaeres.
Dom Drożeńskich, którzy idą od Chrystyna wyżej pomienionego; bywali także ludzie rzpltej zasłużeni; wiele mężów sławnych z tego domu było; kanoników płockich, warszawskich, łowickich niemało. Wieku mego był Wojciech Dr ożeń ski lat swoich mężem sławnym; zostawił z dwiema żonami to potomstwo; z pierwszą: f Pawła, który na Podolu ożeniwszy się szczedł bezpłodny.
Z Anną Podoską sędziego ciechanowskiego córką, zostawił te syny. Naprzód:
Mikołaja męża godnego, który był potem sługą starszym u biskupa płockiego Wolskiego z domu Łabędź.
Jana, który młodo umarł.
Stanisława, młodzieńca uczonego, który także nie mając wieku dwadzieścia lat, umarł.
Wita, młodo też umarł.
Jakóba, u książęcia Konstantyna w Rusi służył, męża dobrego.
Matyasza, który w Rusi zabit.
Wacława, króla Stefana komornika.
Jana, namłodszego, który natenczas był na nauce w akademii krakowskiej, przy wuju swym Łukaszu Podoskim proboszczu gnieźnieńskim.
Umarł ten Wojciech w roku 1582. Ciało jego leży w Płońsku, o którym powieda to epicedium:
Sławnego w mężnych sprawach, zeszłego w starości,
Tu przy tym murze dała schować zmarłe kości Anna Podoska, które łzami źałosnemi Ukropiwszy, przytrzęsła frasunki ciężkiemi.
Prosząc nabożnem sercem, by Pan w takiej sprawie
Chował potomki jego i w takowej sławie. ■ ,
A potem kiedy Parka doprzędzie swój nitki,
By tenże piasek okrył jój frasunki wszystkie.
Wróblewscy z temi domy jednćj dzielnice idą.
I ■
Dom Młodziejowskich w sędomierskiem województwie starodawny,, w którym przywileje koronne opowiedają wiele mężów r. p. zasłużonych,} o czem czytaj statut Przy-łuskiego w księgach I. cap. 2. list 29., kędy wspomina Stanisława Młodziej ows ki ego kasztelanem radomskim. Insze listy czytając klasztorne i rycerstwa polskiego, wiele wspominają mętów de Młodziejowice; w roku 1340 wspomina Piotra wojskim śędo-mierskim. Wiele ich na Chlebie rycerskim bywało, z którego dla niepłacenia żołdu w ma-