0459

459

RÓŻA.

Maurze Włochu, umarł w roku-1141. Ten wiele dziesięcin klasztorowi tynieckiemu na wieczność darował, czego potwierdził Egidus biskup tuskulański, kardynał, od Kalixta papieża tego imienia wtórego legat po wszystkiej Polsce i po węgierskiej ziemi. Naprzód był ardziekanem krakowskim, a od wszystkiej kapituły dnia pierwszego lipca zgodnie obran, o którym pisze, że był vir moribus graois et maturus, i żywota świątobliwego, acz był w gniewie porywczy, wszakoż go łatwie uskromił; in mros probitate con-spicuos benignua et gratiosus, wielki obrońca kościoła bożego. Żył na biskupstwie lat dwadzieścia pięć, mając na sobie świerzbiączkę przez kilka czasów, potem we dworze swoim Kielcach zachorzał, rozrządziwszy dobrze dom swój, sprawiwszy się chwalebną świątością, umarł roku 1142, 19 dnia miesiąca stycznia. W kościele krakowskim na zamku pochowan, po nim nastąpił Rob er tu s z domu Korab.

Boguchwała biskupa poznańskiego wspomina katalog w r. 1128. Był wzięt po Pawle z domu Grzymała. Był naprzód kanonikiem krakowskim, przez Fulka arcybiskupa potwierdzon i poświęcon, a po nim nastał Piotr z domu Prawdzie, jako o tern Długosz świadczy, nie był żyw tylko dwie lecie na biskupstwie.

Wincentego biskupa krakowskiego opowieda katalog w roku 1207. Pisał się z Kar-nowa od Opatowa; był wzięt z probostwa sędomierskiego, przez Innocencyusza papieża potwierdzon, a przez Henryka arcybiskupa poświęcon; tego tylko sama kapituła obrała, nie dawając tego w moc nikomu inszemu. Ten w Kielcach do kościoła panny Maryi dziesięć prebend fundował i nadał.

Był to biskup barzo nabożny, żył na biskupstwie blisko dwanaście lat; potem za dozwoleniem papieża Honoiyusza, dobrowolnie sam biskupstwo spuściwszy, wszedł do klasztora jędrzejowskiego, przyjąwszy regułę, w roku 1218. Tam mieszkał lat pięć, umarł ósmego dnia marca w roku 1223, i tamże pochowan.

Za tego biskupa grom był na zakrystyą na zamku uderzył, kazuły i insze aparaty, które w skrzyni jednej leżały, popalił.

Opowieda go synem Boguchwała, a matka jego była Bogna; darował wsi swoje ojczyste klasztorowi jędrzejowskiemu, Czerników i Sojczów, przy bytności arcybiskupa gnieźnieńskiego, Gedeona płockiego, Ogiera kruszwickiego, i przy Msczuju książęciu pomorskim.

Tenże klasztorowi pokrzywnickiemu darował dwie wsi swoje ojczyste, Niekisiałkę i Karwów, zakazawszy synowcom swoim pod klątwami wiecznemi, to jest Bogusławowi i Sulisławowi, synom Bogusławowym, aby się ich nigdy nie upominali. Ciało jego leży w Jędrzejowie w klasztorze, nad którego grobem jest to epitaphium :

Vincentius Kadłubek de villa Karków, de armis Rozarum, vir acris ingenii, divina et humana literatura insignis, ex praeposito sendomirien. assumptus in praesulem, anno ut supra, per Innocencium papam conjirmatus, et per Henricum archiepiscopum eon-secratus, praesedit annis decem. Demum obtenta licentia ab Honorio papa renun. episco-patum, religionem cystercen. ordinis in monasterio andrzeowen. profitetur, atque ibi sub reguła in observantia lustro, uno anno exacto, Christo Christi miles spiritum reddidit, et in chori medio corpus ejus a fratribus terrae commendatur, anno 1223,