0484

484

O KLEJNOCIE

Tegoż ciało leży w Tarnowie, o którym powieda epitaphium pisane w te słowa:

Joann es Amor, comes in Tarnów, castellanus cracomensis, qui obiit anno 1500, rcguiescit hic in Christo.

Miał tenże drugą żonę Barbarę Rożnownę, wnuczkę Zawiszy Czarnego, jako tamże epitaphium świadczy, o czem pod. Sulimą będzie.

Jana Amoka tamże epitaphium opowieda wojewodą sędomierskim temi słowy:

Joann es Amor, comes in Tarnów, palatinus sandomiriensis, obiit anno 1514.* Requiesdt in Christo.

Jan hrabia na Tarnowie, syn Jana Amora, kasztelana krakowskiego syn, kasztelan krakowski, hetman koronny, o którym pisze Kromer w księgach wtórych w te słowa: Vir non solum genere illustris, sed etiam peritia rei militaris et rebus bello gestis, domi forisgue clarissimus, aetate,’Consilio, ac dignitate, facile princeps senatus polonici, etc.

O tymże in oratione funebri Sigismundi Primi regis, nadobne świadectwo dawa temi słowy: Ouidoe mrumomni laude comulatissimum Joannem comitem Tarnovium, cum aliis non obscuris benefdis ornatum, tum ad summum fastigium eoectum, euidentibus-que grati animi judiciis et praeclaris elogiis, cum sioe a moschodtico bello et Starodubo ecersa, sive a demctis apud Obertinum Valachis reuerteretur, ab ipso rege ornatum et honorario munere publico totius f¹oloniae consensu binis grossis conhonestatum, commemo-rem. etc. I na inszych miejscach znaczne świadectwo dawa cnót jego i zasług przeciwko rzeczypospolitej.

Tegoż Filip Padniewski biskup krakowski wspomina w księgach, którym dał tytuł Elogia, temi słowy: Joannes Tarnouius, vir non solum bellica laude, verum etiam domesticis mrtutibus, juris prudentia, consilio et gradtate memorabilis, hic duobus bellis felicissime gestis, Datiam, quae Vallachia nunc vocatur, et Moschotiam pacavit, nam-,que ad Obertinum exigua militum polonorum manu, hoc est sex milibus tantum, cum uiginti sex milibus Dacorum acie conflixit, quibus fusis atque fugatis, septem signa militaria et uiginti tres machinas bellicas victor in Poloniom retulit. In Moschoma rur sus, arcem Starodubensem ualidissimo praesidio munitam, cuniculis subruit et expugnavit. Qua re perfecta, in multos annos Liihuaniam a Moschis pacatam reddidit, atque hic vir tamen, cum ex rebus bellicis, caeterisgue, quas commemoramus cirtutibus sumrnam esset landem apud omnes et autoritatem in senatu adeptus.

Tegoż Jovius in Elogiis dosyć ozdobnemi słowy zaleca, o ćzem czytaj księgi jego.

Umarł roku 1561, o czem świadczy epitaphium w Tarnowie, w którem wszystek żywot jego i peregrynacyą opisuje temi słowy: ■

' Illustri ac magnifico domino domino Joanni comiti in Tarnów, castellano crac., exercituum regni Poloniae supremo dud, ac sendomiriensi, striensi, lubaczoviemique capi-taneo, viro in consultan. prudentissimo, et bellando fortissimo. Qui cum regiones longin-quas peregrinando, sepulchrum Domini adiisset, et regis Lusitaniae copias contra Mawros cum maxima laude duxisset, domigue et in pace prudentia, gramtate, doctrina, integritate, jurisperitia, justicia, liberalitate, urbanitate, facundia et summa in omnes humanitate, et in bello praesertim moschico et ualachico, mira fadlitate, fortitudine, scientia rei mili-iąris, mgilantia, experientia et duro labore, aliisgue amplissimis uirtutibus et rebus gestis