0812

812

O KLEJNOCIE

Tamże posłowie Stefana wojewody przyjechali żądając, aby mu król Piotra zbiegłego syna Heliaszowego wydal, dla tego, iż poczuwał, że pod nim chciał państwa dostać; dano go potem ściąć przy posłach, a wydać nie chciano.

Jechał potem król Olbracht do Torunia, tam od mistrza krzyżackiego Fryderyka przysięgi słuchał.

Tegoż roku Olbracht król powietrzem zarażony umarł, ciało jego do Krakowa przywieziono, i pochowano z wielką pompą na zamku.

Był to król wzrostu wysokiego, k’temu w historyi czytaniu był biegłym, był to król wielkomyślny, dwór ustawicznie wielki i dostatecznie chował. Panował tylko lat dziewięć.

O ALEXANDRZE

CZWARTYM SYNU KRÓLA KAZIMIERZA

A BRACIE RZECZONEGO KRÓLA OLBRACHTA.

Po śmierci Olbrachta króla złożyli Polacy sejm w Piotrkowie, do obrania nowego pana.

Wtem przyjechali panowie litewskiego księstwa przedniejsi: Jan Tabor biskup wileński, Jan Zabrzeziński marszałek, i Mikołaj Radź iw ił podczaszy wielkiego księstwa litewskiego, do obierania (według praw swoich) króla, i przysięgać mu zaraz, a dawnego przymierza potwierdzić.

Po długich rozmowach obrany został królem Alexander książę litewskie, po którego posly wyprawili, Andrzeja Rożego arcybiskupa lwowskiego, Jana Lubrańskiego z domu Godzamba biskupa poznańskiego, Andrzeja Szamotulskiego poznańskiego, Jana Tarnowskiego nazwiskiem Szrama lubelskiego, wojewody, aby przed nimi prawa i wolności wszystkie poprzysiągł, który prędko w dosyć ozdobnym poczcie do Krakowa przyjechał.

Do którego przyjechał Zygmunt głogowskie i opawskie książę, brat jego rodzony, i Jan Badnaryus poseł wenecki, winszując mu fortunnego panowania.

Na początku drugiego roku 1502 przyjechała Helena żona Alcxandrowa z Litwy, wszakoż jej koronować nie chciano, dla tego, że była greckiej wiary.

A tak król z nią rychło do Litwy jechał, zleciwszy zwierzchność Fryderykowi bratu kardynałowi, arcybiskupowi gnieźnieńskiemu i biskupowi krakowskiemu, bo mu dano sprawę, iż się Moskwa do Litwy mocą gotowała.

Tegoż czasu Tatarowie podolską i ruską ziemię aż i sędomierską wielkiemi wojski najechawszy pustoszyli; 'Jarosław, Rzeszów, Radymno, Bełz, a przeprawiwszy się przez Wisłę, Opatów, Łagów, Kunów, aż po Pacanów miasteczka wybrawszy, popalili. U Pacanowa Jan Wapowski z domu Nieć z uj a, zebrawszy co mógł naprędce strzelców, przystąpić poganom nie dopuścił, obrócili się nazad mając barzo wielką zdobycz,