0428

428

O KLEJNOCIE

Potem gdy Bogdana wojewodę wołoskiego, w roku 1572 Iwonia z Wołocby i Turki zegnał z hospodarstwa, on był posłań w poselstwie od tegoż króla, przyczyniając się za Bogdanem. Wjechaliśmy w ziemię nieuspokojoną, ledwie Dunaj przebył, jako Polacy z wojskiem i z Bogdanem wtargnęli. Już jednak Taranowski był poselstwo odprawił i wdzięcznie przyjęt, niż znać dano, że Polacy wiele Turków i Wołochów porazili na głowę. Przysłał Machmed basza po Taranowskiego, pytając, co to za ludzie w Wołoszech w ziemi pana mego? Tyś tu na zdradzie przyjechał, temu wierz, żeć to gardłem zapłacić. Jako skromnie onego pohańca ułagodził, nas wszystkie cośmy z nim byli, roztropnością swą wyswobodził, że jako w Polsce takiejeśmy wolności używali, i wczas na wszem, hojny dostatek żywności sobie i koniom mieli. Wtem przypadło drugie nieszczęście, żeśmy jeszcze odprawy się nie doczekali, dano znać o śmierci królewskiej. Jako sobie w tern zaraz dla pokoju r. p. obycząjnie postąpił, że dotąd pókiby króla sobie Polacy nie obrali, pokój z nim postanowił. Wszystkie państwa jego w pokoju z uczciwością przejechał, już to niespodziewany był gość u wszystkich do Polski. Ztamtąd jadąc, zastał wojsko w Wołoszech u Iwonie, który chciał na Pokucie uderzyć; jako temu zabieżał, że Iwonia przedsięwzięciu swemu pokój dać musiał, przymierze z nim uczynił, także do obrania pana.

Przyjechawszy do ojczyzny, był posłań od wszystkich panów do Moskwy w poselstwie do Iwana wielkiego kniazia, i tego tak uskromil, że one gotowe wojska swe, które był nagotował na granicę albo państwo litewskie, rozpuścił, i udarowawszy z uczciwością odprawił.

Wychodziło owo przymierze z tureckim cesarzem, które był postanowił, jakoś wyżej czytał, gdy Henryk król Francuz zjechał, wnet panowie zjechawszy się do gromady, wyprawili Taranowskiego do Selima cesarza, żądając dalszego przymierza. Wtem Selim zdechł, syn jego Amurat na jego miejsce obran, u którego ono interregnum u pogan przeczekawszy, zjednał wszystko podług potrzeby ojczyźnie. W one Tatarszczyzny z jakiem wielkiem niebespieczeństwem, mając poczet swój sług i sąsiad przy sobie niemały, w wielkiej onej gawiedzi pogańskiej przechodząc, potrzeby z nimi znaczne i fortunnie miewał, plony odgramiał. Za króla Stefana w jakich posługach r. p. znacznych bywał, wiele o tern w historyi czytać będziesz. Miał opatrzenie w Warszawie na sejmie za przyczyną wszystkich panów i posłów ziemskich, Bratkowice w sędomierskiem województwie, z innemi wsiami do nich przyległemi, na których mu do sta lat wybierać ■dziesięć tysięcy zlecono, dostateczniej w historyi zasługi jego obaczysz.

Mikołaj, brat jego rodzony, ksiądz, który wszystkie beneficia curata, które miał dosyć znaczne, puszczał, a tylko na dochodziech z ojczyzny swej przestawając, służbą się miłego Boga bawił. Był to prawy i przykładny kapłan wieku mego.,

Jan Taeanowski, brat stryjeczny tych pomienionych, który z Waczewską zostawił dwu synów, był koniuszym przemyskim. Jegoż był syn Chrzysztof adolescens nóbilis w akademii krakowskiej optimae indolis.

Dom Naropińskich starodawny, znacznie rzeczy pospolitej zasłużony, w Sieradzkiem wojewóditwie, z których jednego wsppmina przywilej r, 1406 kasztelanem sieradzkim de Naroptn,