0929DRUK000017
61

RUCH DZIENNĄ NIEBA 149

biegu nowych; nu równiku zatem gwiazd naoko-Iobiegunowych niema wcale, a na biegunach ziemskich naokoJobiegunowemi śig wszystkie gwiazdy tej półkuli nieba, której środkiem jest widzialny tam biegun świata, schodzący się z zenitem.

Gdy łub od z i o podanie chwili pojawienia się gwiazdy na horyzoncie fizycznym lub też ęhw iii jej zniknięcia w ezaśie zachodu, to we wzorach (W) należy przyjąć h = ~- x, rozumiejąc przez x wartość depresji horyzontu fizycznego w miejscu obserwacji. Wtedy, oznaczając przez Ą i a_x kąt godzinnj i azymut punktów wseliodu i zachodu fizycznego, jest *

— gin x = sin 3 sin 9 -f- cos 3 cgł 9Uos ^ cos x sin <Są = cos 5 sin t_u    ('atj

doj x cos a₁ = — sin 5 cos 9 -\- cos o sin 9 oos t_v

Gdy zapomocą pierwszego z tyfiji wzorów wyznaczymy t_1} to z dwóch pozostałych wzorów wypływa df. Jedliaże x jest zawsze małym kątem, dzięki czemu f_t i a_± obliczyć można za-pomoca wzorów przybliżonych.

< iznaczmy przez /„ i «₀ kąt godzinny i azymut gwiazdy w¹*'ehwili jej wschodu lub zachodu astronomicznego, to jest, jak wiemy,

() = sin 3 sin ? + c os 3 oog 9 cos t₀.

ękly od tego równania odejmiemy pierwszy ze wzorów (alCjto jest

sin x = eos 3 ces 9 (etos f₀ — cos £,); pizyjmując zaś sin x = x" sin 1", oraz

cos t₀ - cos 1\ — 2 sin — sin    = (t₁ — t₀) sin Ą, sin 1",

znajdziemy

x = cos 3 Cos 9 sin ł₀ (/_x — t₀).