0929DRUK000017
35

133

RBCfi DZIENNY NIEBA

tym, zgodnie ze stosowanemi poprzednio oznaczeniami, znaczenie boków jest następujące:

P2 = 90^& — cp, PG = 90° — B, J|*|= 90ⁿ — 7/.

Co się tyczy kątów, to ponieważ kolo PZ jest polu dni kaem astronomii znym miejsca obserwacji, wiec kąt >SG2 — a jest azymutem gwiazdy (i, kąt ZPG = t jej kątem godzinnym. A “s\ię_;c w trójkącie PZG wartości kątów są:

jC (IŹP = 180°- a, jC ZPG = t, PGZ = r_v

Trójkąt ZP(J nazywa się często trójkątem paralaktycz-•nym, a kąt PGZ lujem paralaklycznym. zywiście z trójkąta ZPG prócz wzoi'ów (6fi) i (66') wyprowadzili można ji-szazo lic zne imię związki, zachodzące miedzi jego elementami, z których niejednokrotnie wypadnie nam korzjwt^ó.

Podstawiając warijdśćiBp) iląs') we wzorav.Ii ogólnych (16) i (16'), otrzymamy wzory różniczkowe dla nkladu poziomowego i godzinnego w postaci następującej:

dB =    cos y; (17/. -f- cos h    sin r_t da. -f- eos t dy,

cos B d7= — sin r, dli -f- cos7/    Cos r_t du -f- aiuS sin t    dy,    ((o'7)

oraz

dh =    cos -Yj dB — Cos o    sin y; d7 — cos a dcp,

cos 7/ dct =    sin r, dB -f- cos 8    cos r, dt ^ffln h sin a    dcp.    (67')

Tu znaki w w yrazach, w których zachodzi czynnik sm r„ są przeciwne, aniżeli we wzorach (16) i (la), ponieważ przyjmujemy, że kąt paralaktyezny ma zawsze ten sani, znak, Go kąt godzinny t, gd\ przy wyprowadzaniu wzorów ogólnych (16) takiego warunku nie postawiliśmy.

Wreszcie wzory P a b ri t i u s a' (17') i ś8£r) w zastosowaniu do spólrzędnych poziomowych i godzinnych otrzymują ppstać: