0929DRUK00001795

S83

peeceWa i nutacja

Widzimy z powyższych określeń, że prawdziwa ekliptyka w stosunku do średniej wykonywa wahania., wskutek wyrazów )>, i q._A.

Jak wykazują rachunki, wyrazy perjodyCzne w wyraź e-niacli (e) mają zawsze wartość bardzo małą, a Więc i średnia ekliptyka bardzo mało różni od prawdziwej. Także spól-czynniki a, ji b,_ dla '/. j> 3 mają wartoicj zuikome W praktyce można wyrazy purjodyczne całkowicie pominąć, skutkiem czego nie zachodzi potrzeba rozróżniania pomiędzy ekliptyką prawdziwą a średnią. Gdy zaś z wyrazów" wiekowych opuścimy wszystkie, począwszy od wyrazów 3-go stopnia, to otrzymamy wprost.

(e)

sin i sin K = a_{) -j- jij U — t₀) -j-    — t₀f,

sin i cos K = b_<: + b₁ (ł — t₀) -f- b₂ (t — t_af\

ekliptykę, określoną przez wartości I\ i i, wwplywające ze wzorów powyższych, będziemy uważali za ekliptykę epoki L Oczywiście ekliptykę epoki % określą wartości K_n i i₀, wyplywa-jące ze w zorów

sin /₀ sin K₀ = a₀, sin /„ cos K₀ — b₀.

85. Równik prawdziwy i średni. Płaszczyzna równika świat* jest to, jak wiemy, płaszczyzna, przechodząca przez środek slery niebieskiej ,i prostopadła do osi obrotu ziemi, Należy tu oczy wijcie rozumieć oś momentalną obrotu. któbef położenie w^r stosunku do stałych punktów" bryły ziemskiej ulega nieznacznym zmianom (ust. 26). Zmiany te, jak widzieliśmy,* objawiają się w danym miejscu powierzchni ziemi, jako wmliania wysokości biegunów i płaszczyzny południka. Mają one charakter perjodyczny, zresztą dosyć nieregularny i dotąd jeszcze nie dosyć dokładnie zbadany.

(idy pominiemy te drobne wahania, to za eS obrotu ziemi prz ejmiemy małą o§ - sforoidy ziemskiej, a spólrzędne geograficzne jakiegoś miejsca na ziemi uważać będziemy za niezmienne, równe ich średnim warfco&fciom. W tem założeniu zatem też za płaszczy znę równika świata przyjmiemy" płaszczyznę, przechodzącą przez środek sfery niebieskiej i prostopadłą do małej osi sferoidy ziemskiej.