0929DRUK00001791

479

RUCH WŁASNY GWIAZD

z powodu precesji i ruchu własnego gwiazdy; prócz tego zmie niają się one z powodu nutacji, ale zmiany te ostatnie zawarte są w granicach bardzo małych i nie vvpływają na miejsce średnie, mogą więc-być pominięte.

Gdy znane są wartości ^ i ~ dla takiejś epoki t, to możemy też znaleźć ich wartości ula innej epoki i’. Oznaczmy f — t = t, to jest ogólnie

cp (f) = cp (f) + cp' (t) T + i cp" (t) T² + . . . Gdy dalej we wzorach (267) oznaczymy

da    do I

= 9a09 = Pa> — = cp₃(^) = |i₃,

dr

(k)

to jest

dr

= IG tang S + p₃ sec 5,

cp_a'(£) = p sin^? sec 5 tang S ^ p cosp sec 5 ^

(1)

<Pa'(0 = — psin# gf = — P«ff ^°s5-

Ponieważ wartości 5 i p zmieniają się wskutek precesji i wskutek ruchu własnego, więc połóżmy po prawej stronie wzorów (1)

gdzie pierwsze składniki stanowią część zmiany spółrzędnych, spowodowaną przez precesję, drugie zaś część zmiany, wynikającą z ruchu własnego. Pierwsze składniki określone są przez wzory (245) i (264), mianowicie: